VERSLAGEN

SHOW IN JESSEREN 2021 (Belgische nationale).

Nu al voor de zeventiende maal organiseerden de “Belgische Dwerggeiten Vrienden” onze Belgische Nationale. Vanaf dit jaar niet meer in onze vertrouwde manege te Alken, maar wel in Jesseren alwaar we onder normale omstandigheden onze eerste keuring van het jaar daar dan ook al hebben gehad. Een Nationale waar we naar goede gewoonte ook meerdere Nederlandse vrienden fokkers mogen verwelkomen, dit jaar was niet anders in tegendeel. Jammer genoeg bleven een aantal liefhebbers door omstandigheden toch achterwege, heel spijtig in eerste voor henzelf en hun diertjes, maar ook voor ons en de hobbybeleving.

Nu die verduivelds hatelijke Corona pandemie een beetje vakantie bleek te nemen kon één en ander weer georganiseerd worden, zij het mits een aantal zeer duidelijke maatregelen. Maar al bij al ging het er vrij hartelijk aan toe en was deze dreiging eventjes ver weg.
Anders dan in de voorgaande jaren waar we enorm goed weer hadden in de weken, zelfs maanden voorafgaandelijk aan dit evenement, was het nu een nat en kil seizoen geweest en was het geen sinecure om de diertjes optimaal klaar te krijgen, gelukkig werd het beter in de week die aan de keuring vooraf ging en op de bewuste dag was er een zeer aangename temperatuur en dit al vanin de vroege morgen. De eieren voor de nonnen deden hun werk.

Wederom was er geen moeite gespaard en lagen de keuringsring en de hokjes er onberispelijk bij. Ook catalogus en dag verloop, leken op een mooi ingestudeerd nummertje.

In tegenstelling tot andere jaren alwaar ik altijd den eerste ter plaatse ben om rustig mijne veestapel naar hun plaatsje te loodsen, schrok ik even bij het oprijden van de parking, bijna had ik zelfs geen plaats meer. Kan je nagaan hoe de mensen verlangden naar deze keuring en het nog eens samenzijn, banden aanhalen, vriendschappen versterken of bevestigen.
Onze keurmeesters, de heren Van Ginkel en Plomp arriveerden netjes op tijd en hadden zo mooi de tijd om nog wat mensen te begroeten. Gedurende de dag verstonden zij elkaar blijkbaar heel goed en zelden was er extra overleg nodig. Dat Cor genoot was heel erg overduidelijk hij stond pal als nooit te voren, dit was o zo mooi om zien. Maar makkelijk was het zeker niet altijd, de kwaliteit blijft immers maar dichter bij elkaar komen en zo had je in een aantal ringen diertjes op een vijfde plaats die ook zo maar naar de kop kunnen mits een allerkleinst detail. Je moet het maar doen, om ze dan nog juist op hun verdiende plaats van dat ogenblik neer te zetten. En natuurlijk, zo soms was er wel eens éne of gene waar iemand dit dan anders ziet, doch al bij al stond éénieder op zijn of haar plaats.
Na een welkomstwoordje van Luc Dumortier vlogen we er moedig en verwachtingsvol in.

Stipt om 10h gingen we van start met 106 dieren van 17 inzenders, een mooi aantal. Natuurlijk was er een enkel diertje afgemeld en één enkeling zat zo met haar gedachten op een ander dat zij zelfs een ingeschreven geit vergat mee te brengen. Ach, dit moet kunnen. Krachtig en kordaat zoals altijd, riep de immer sympathieke ringmeester Danny Borry ons op.

Rubriek 1 was een gewone rubriek boklammetjes met het eerste diertje duidelijk op kop.
Black Magic van de Veenhorst heel mooi type en verhoudingen, mooi belijnd en goed beenwerk. Wel iets te zwaar in de boeg.
Nabuco van de Keppeblomme mooie opdruk en verhoudingen. Mocht iets meer kracht in de achterhand hebben.
Nero 1 van de Keppeblomme goed in verhoudingen, maar mocht iets harder zijn.

Rubriek 2 Een goede rubriek boklammetjes meer kwaliteit dan de vorige, de eerste drie dicht bijeen.
Ronny van het Rooiveld mooie mannelijke opdruk, heel aansprekend in zijaanzicht.
Ilja van de Wachthoeve correct gebouwd met mooie bovenlijn, iets vrouwelijker, soepel maar wat Franse stand.
Ronaldo van de Vossenpoel   goed bokje, fraai in rondgang met een lange stap. Net iets minder aansprekend dan voorgangers.

Rubriek 3 was een goed te plaatsen rubriek boklammetjes.
Annes van de Kruisberg goede maatverhouding, goed beenwerk en presentatie.
Keizer van het Heieinde sjiek bokje, mooie belijning, fraai voorhandje en goede presentatie.
Duncan van de Veldhoeve bokje met goede verhoudingen, laat iets meer beenlengte zien, is aan de grote kant en steekt de voorbeentjes wat vooruit, waardoor hij wat trippelt.

Rubriek 4 was een hele duidelijke rubriek jeugdbokken.
Jhonny van het Heieinde hele bijzonder beste jeugdbok, zeer luxe en mannelijke jeugdopdruk, mooi type en goed gebouwd.
Horetio van de Wachthoeve goed gebouwd, maar voor een jeugdbok iets te massaal. In verhoudingen iets te lang en te diep.
Micha van de Wolfhaag goede verhoudingen, een bemerking op de voorbeentjes en gespleten voorklauwen. Mocht iets meer kracht tonen tijdens het rondgaan.

Rubriek 5 een nog meer duidelijke rubriek jongere bokken.
Navigator 29 van het Groene Weitje mooi in verhouding kop, hals en voorfront. Bok met veel allure. Mocht wat krachtiger in de achterbenen en bovenlijn mag wat strakker.

Tot zover de bokken, in de kampioensRubrieken werd de strijd beslecht in het voordeel van.
Boklammeren: Annes van de Kruisberg en Keizer van het Heieinde
Overjaarse bokken: Jhonny Van Het Heieinde en Navigator 29 van het Groene Weitje

Vervolgens de meisjes,
Rubriek 6 goede rubriek jongste geitlammetjes drie diertjes dicht bijeen, toch duidelijk kopnummer.
Rita van de Vossenpoel heel correct, mooie verhoudingen, zeer goede presentatie en net breed genoeg voorin.
Rietje van het Rooiveld in stand charmant luxe geitje, fraai in kop en lange hals, mag iets soepeler in de bewegingen.
Melissa 105 van het Turkeyenhof mooi correct gebouwd diertje maar hals aanzet is iets minder fraai dan voorgangsters. Mag ietsje meer kracht in de achterbeentjes.

Rubriek 7 was een degelijke rubriek jongste geitlammetjes met duidelijk kopnummer.
Rani van de Vossenpoel zeer mooi in belijning van voor naar achter, zeer fraai in verhoudingen, zeer luxe en mooie presentatie.
Pippa van de St. Rochushoeve sluit hier perfect bij aan, verliest het wel in de afwerking en luxe, staartje mag ook beter gedrukt worden.
Marlissa van het Schipdonk zit goed in elkaar en is mooi belijnd, het voorhandje is net een fractie minder mooi afgewerkt. Ook mist zij de vrouwelijkheid van de dieren voorop.

Rubriek 8 was een eerder gewone rubriek jongste geitlammetjes met aflopende kwaliteit.
Krista van het Heieinde bijzonder fraai diertje, mooi in zijaanzicht en sterk beenwerk. Mocht wel wat meer luxe in het voorhandje.
Salsa Scott enorm veel luxe, fijnheid en uitstraling. Net iets minder goed op de beentjes.
Rosalie van de Vossenpoel eerder gewoon diertje wat de tweede helft zich wel beter liet zien, maar mist kracht in de beentjes.

Rubriek 9 was een lastige te plaatsen rubriek jongste geitlammetjes.
Dieke van de Veldhoeve zeer fraai halsje en kop, mooi belijnd, mooie verhoudingen en met goede benen. De presentatie daarentegen mag wat beter.
Magali van het Reigershof heel best geitje, maar net iets minder vrouwelijk dan haar voorgangster.
Sahel Scott goed in de verhoudingen, maar wordt wat vlak tijdens het lopen en dat ontsiert het halsje.

Rubriek 10 was een goede rubriek jongste geitlammetjes.
Parel van de Remskeshoeve mooi in de presentatie, correct in bouw en overgangen, net kort genoeg van been. Heel mooi aansprekend geitje.
Ursula van het Hemelveld best in onderdelen en fraai in zijaanzicht. Aan de schoudertjes rommelt het wat, die konden beter afgewerkt zijn.
Shine of Scott mooi kopje en vooral in stand heel erg fraai. Tijdens het stappen wat zwakker en vlak in de hals. Achterbeentjes staan ook vrij nauw.

Rubriek 11 een gewone rubriek oudste geitlammetjes het best afgewerkte diertje op kop.
Kitty van de steenblookhoeve diertje met een fraai kopje en heel mooi afgewerkt. Met een goede presentatie er bovenop.
Pixie van de Remskeshoeve een goed gebouwd geitje met een mooie presentatie. Het voorhandje mocht wat meer luxe laten zien.
Showtime Scott voldoende type, doch iets ruimer van maat. Boven belijning net iets minder en laat zich niet van haar beste kant zien tijdens de rondgang.

Rubriek 12 was een heel goede rubriek oudste geitlammetjes met uitlopend kopnummer.
Roxanne van het Rooiveld zeer correct van voor naar achter, mooi in boven belijning en zijaanzicht, veel luxe, heel fraai geitje.
Donna van de Veldhoeve heel erg fraai in kop en hals met een mooie presentatie. Voorhandje zou iets netter mogen afgewerkt zijn.
Melissa 107 van het Turkeyenhof best en correct geitje, maar mist net die halslengte van haar voorgangsters.

Rubriek 13 was een redelijke rubriek oudste geitlammetjes met uitlopend kopnummer.
Rihanna van het Rooiveld duidelijk op kop, mooi in verhouding en mooie afwerking.
Katrien van het Heieinde correct gebouwd geitje met zeer fraaie luxe uitstraling. Mocht net iets meer conditie hebben.
Lissa 117 van het Turkeyenhof correct diertje dat in stand aansprekend en beter is dan in de rondgang. Mocht meer halslengte hebben.

Rubriek 14 weer een hele goede rubriek oudste geitlammetjes met drie bijzondere diertjes op kop.
Maaike van het Reigershof lammetje dat alles op een mooie manier combineert correct van bouw en verhoudingen, zeer fraai in belijning en goede show. In stand, iets Frans vooraan.
Dina van de Veldhoeve aansluitend qua type met een mooi halsje, is heel soepel in beweging maar iets minder in totale kwaliteit. Ook wat minder kracht in de achterbeentjes.
Lissa 118 van het Turkeyenhof correct in de verhoudingen, maar net iets minder mooie hals.

Rubriek 15 was een eerder gewone rubriek oudste geitlammetjes met een uitlopend kopnummertje.
Marjolein van het Reigershof mooi gebouwd, fraai in voorhand en zeer mooi belijnd. Haar enorme temperament doet haar op plaats één belanden.
Dianne van de Veldhoeve een correct gebouwd geitje, mag wat meer fijnheid hebben en ook meer power tijdens het rondgaan.
Dena van de Veldhoeve een diertje met zeer mooie verhoudingen, maar ook hier iets te royaal en vrouwelijk voor de jonge leeftijd, mist hierdoor de luxe van nummer één.

Na de geitlammetjes was het tijd om een middagpauze in te gelasten en de nodige voedingsstoffen tot ons en de geitjes te laten komen, de heren keurmeesters waren immers helemaal overdonderd geworden van zoveel kwaliteit, iets waarop zij al meermaals de nadruk hadden gelegd. Om 13h15 werden we door de heer Borry terug ten strijde geroepen om onze jeugdgeitjes ten tonele te voeren.

Rubriek 16 was een beste rubriek jeugdgeiten met drie uitlopende dieren.
Lieke van het Reigershof een echt jeugdgeitje van het mooie type, mooi belijnd en fraai in de voorhand. Haar enorme temperament legde haar zeker geen windeieren in tegendeel.
Lea van de Pijpjes mooi belijnd diertje dat zeer correct is, in rondgang zou de presentatie net wat beter hebben gekund.
Ontje van de Remskeshoeve een beste geit die heel goed op de benen is. Zij mist net wel die laatste luxe van haar voorgangsters en dan vooral in stand.

Rubriek 17 was een vrij mooie rubriek jeugdgeiten met langzaam aflopende kwaliteit.
Jeanine van het Heieinde heel jeugdig diertje met veel luxe en fijnheid, laat iets extra’s zien door mooie presentatie. Mocht echter iets harder zijn in de rug.
Melissa 104 van het Turkeyenhof mooie halsaanzet en vloeiende boven belijning. Mocht iets meer welving in de ribben en gevuldheid in de flank.
Rhythm of Scott zeker ook een fraai geitje en niet zo ver van voorgangsters af. Voorhandje net iets zwaarder en halsaanzet wat minder mooi.

Rubriek 18 was een goede rubriek jeugdgeiten met een zeer fraai diertje op kop.
Hortensia van de Wachthoeve een echt jeugdgeitje, heel fraai en met veel luxe, goed gebouwd en mooi in de verhoudingen. Een zeer goede show er bovenop.
Lissa 115 van het Turkeyenhof een hele beste geit met een mooie boven belijning. Oogt al wat meer rijp en volwassen voor haar leeftijd.
Oregon van de Remskeshoeve iets voller en daardoor wat minder luxe dan Lissa, maar qua jeugdigheid aansluitend bij de nummer één.

Rubriek 19 goede rubriek jongere geiten met geRubriek verschil en drie diertjes die dicht bij elkaar zitten.
Odetje van de Vossenpoel een fijn geitje met veel luxe dat heel goed wist te presenteren.
Pompidou Scott hele beste en sterke geit, tijdens het rondgaan komen de schoudertjes er wat bovenop.
Olivia van de Vossenpoel geit met veel kwaliteit, ook hier mogen de schoudertjes er iets vloeiender inzitten. Net als bij de voorgangsters kan ook de boven belijning wat sterker.

Rubriek 20 een hele beste rubriek jongere geiten van voor tot achter en niet makkelijk te plaatsen.
Melissa 100 van het Turkeyenhof enorme uitstraling en presentatie te over. Zeer correct, mooie verhoudingen en luxe. Oogt in stand net iets zwaarder in de borst, maar dit trekt helemaal weg tijdens de rondgang, in een uitzonderlijk mooie stap.
Kara van het Reigershof mooie vrouwelijke uitstraling en strakke boven belijning.
Lena 2 van de Keppeblomme correct gebouwd dier met goede verhoudingen en fraai in afwerking. Komt net iets te kort in luxe.

Rubriek 21 was een goede rubriek oudere geiten van voor tot achter.
Neeltje van de Vossenpoel mooi in verhoudingen en fraai zijaanzicht. Laat zich het beste zien in een mooie presentatie.
Meta van de Remskeshoeve een kwaliteitsdier met heel veel vrouwelijkheid.
Olimpia van het Rooiveld fraai diertje met een mooie lange hals, doch iets rijper in de borst.

Rubriek 22 was een indrukwekkende rubriek oudere geiten met twee zeer fraaie dieren op kop.
Model 13 van het Abdijbos bijzonder fraai diertje met een mooie maat en enorm veel vrouwelijkheid in een mooi lichaam met een knappe peervorm.
Hymke van het Heieinde goede verhoudingen, bijzonder best dier met heel fraai zijaanzicht.
Lissa 106 van het Turkeyenhof mooi vrouwelijk diertje, net wat in overconditie en te zwaar.

Rubriek 23 een rubriek met twee prachtige veterane geiten dier met mooiste verhoudingen op kop.
Jessie van de Vossenpoel zeer goed bewaarde veteraan met een mooie boven belijning en een enorm mooie presentatie en uitstraling.
Halleluja van de Wolfhaag heel correct dier mooi belijnd, met een mooie kop en hals.

En dat waren de Dames, in de kampioensringen werd de strijd beslecht in het voordeel van
Jongste geitlam:   Rita van de Vossenpoel en Parel van de Remskeshoeve
Oudste geitlam: Maaike van het Reigershof en Dina Van De Veldhoeve
Jeugdgeit:   Lieke van het Reigershof en Hortensia van de Wachthoeve
Jongere geit: Odetje van de Vossenpoel en Melissa 100 van het Turkeyenhof
Oudere geit: Model 13 van het Abdijbos en Neeltje van de Vossenpoel
Veterane geit: Jessie van de Vossenpoel en Halleluja van de Wolfhaag

Het dagkampioenschap!!

Bij de heren ging het tussen het boklam Annes en de jeugd van Jhonny. Beiden brachten een onberispelijke show ten tonele en ondanks dat het boklam heel veel belovends in zich draagt kon hij de jeugdbok niks in de weg leggen. Parmantig stappend rijfde Jhonny van het Heieinde deze mooie Nationale trofee binnen.

Jhonny Van Het Heieinde

Bij de dames was er een pak meer werk aan en ondanks de gigantisch enorme kwaliteit en de zeer mooie opsomming die over elk van de vertegenwoordigsters in hun respectievelijke ring was gemaakt, toch nog eentje die er bovenuit stak met het meeste ras, show en uitstraling, maar vooral haar vrouwelijkheid en mooie peervorm, zo werd de onbetwiste koningin van de Nationale dag.

Model 13 Van Het Abdijbos

En zo kwam er een eind aan een wel zeer mooie Nationale hobby dag waar we in relatieve vrijheid weer iets moois mochten beleven met ons allen.
Blijft mij nog, om éénieder betrokken op één of andere wijze bij het verwezenlijken van dit fantastische samenzijn, te danken. Maar in het bijzonder mijn twee lieftallige secretaresses Krisje en Ann voor hun aantekeningen, die ik echt wel nodig had om de juiste verwoordingen van onze keurmeesters weer te geven. Juf Ann geef ik hierbij een hoogste onderscheiding naar schoon schrift en taalgebruik. Krisje evenzeer voor deskundigheid en vormgeving.

Voor de “Belgische Dwerggeiten Vrienden”
Freddy

LAMMERENDAG 29 mei 2021 (Tildonk)

Klik op een foto om deze in groot formaat te bekijken.
Met dank aan fotograaf Danny Borry en Freddy Raeymaekers voor het verslag.

Eindelijk was het dan zover en mochten we na meer dan een jaar weer iets organiseren, wel onder strikte voorwaarden gezien Corona maar dan nog. Buitenactiviteit voor 25 personen, dit alles volgens de geldende Corona-proof regels. Bevestigd door het college van Burgemeester en Schepenen, ter zitting 20 Mei 2021 te Tildonk. Afstandsregels te handhaven, dragen van mond – neuskapje en desinfecteren van de handen waren verplicht. En tof, iedereen deed zijn uiterste best om dit zo goed mogelijk op te volgen, waarvoor onze welgemeende dank. Wederom waren wij te gast op een wondermooie locatie, de schonen tuin van de familie Bosmans Geert, alwaar wij al enkele jaren innig kunnen genieten van de diertjes, de rust en elkaar. Immers wat was het weer leuk en deugddoend om elkaar nog eens te zien in levende lijve en onder een stralende Meizon, waarvan we het bestaan ook al bijna vergeten waren. Uiteindelijk waren we met 21 ingeschrevenen die overschot van gelijk hadden daar te zijn. We zagen diertjes uit negen van onze stamboekstallen mooi verdeeld in 15 bokjes en een 30tal geitjes. Mensenlief wat een kwaliteit, eigenlijk was er niet één die volledig uit de toon viel en het éne was al mooier dan het andere. Een leuk opzet eigenlijk iedereen die kan, durft en mag zijn idee verwoorden. De gekozen beste van elke stal, ook al was hier soms geen unanimiteit en deed de democratie dan maar het werk, werd opzij gezet en uiteindelijk hadden we dan X aantal besten. Deze werden dan nog wel eens goed bekeken maar een podium plaatsten we helemaal niet. Dat is straks aan onze heren keurmeesters, ik herhaal wat ik al jaren zeg, ik wil en nu al zeker niet…in hun illustere schoenen staan, het gaat op details en show, show en nog eens aankomen. De Geert had ons wederom rijkelijk voorzien van drank en mijn Domenica zorgde voor de broodjes en de kilo’s kipsalade. Ik had gehoopt hier nog mee de nacht in te gaan om mijn buikje te plezieren, niks dus alles, maar dan ook alles was op. Ik zag niets dan blije gezichten, hoorde niets dan lovende woorden, wat waren we blij met deze onvergetelijke menselijke hobbyuurtjes.
Freddy.

STALLENBEZOEK IN NEDERLAND (APRIL 2019)

Vertical Divider

We trekken naar Noord-Holland en omstreken...

De attributen van Freddy...
Dank voor het verslag!

HET BOKKENOFFENSIEF VAN BDO
Een verslag van het stallenbezoekweekeinde in Nederland.
Verslaggever: Freddy RAEYMAEKERS

KLIK HIER VOOR DE FOTOREPORTAGE

Nu al voor het vierde jaar op rij trokken we Nederland binnen om te gaan kijken hoe onze collega geittenbreiers hun deel van de hobby beleefden.
De verwijzing in titel zal uiteindelijk wel duidelijk worden, maar het weze gezegd dat de oogst rijkelijk was, een bewijs te meer dat we kwaliteit zagen.
Je kan stellen dat we “van hieruit gezien dan toch”de volledige linkerkant van Nederland pakten, zij het met een kleine centrale sprong naar Voorthuizen.
De planning die hadden onze Geert en zijn Ann wederom helemaal in detail uitgewerkt, iets wat door al de meegereisden unaniem ruim werd bejubeld.
Op zaterdag zouden we starten bij de Familie Zuurbier (De Sappewerf) te Heerhugowaard om daarna naar de Familie Groot (Elsenburg) te Andijk te rijden en de zaterdag afsluitende met een bezoek aan de Familie Van Veldhuizen (Wieringermeer) te Wieringerwerf.
De overnachting was gepland in Harderwijk bij hotel Van Der Valk, ja watte!
Op zondag stonden fokkerijen te bewonderen van Ghijs Druyff (Lankeren) te Voorthuizen, de Familie Van Eck (Wachthoeve) te Leerbroek & Adriaan Groeneveld (Groene Weitje) te Poederoyen en afsluitend gingen we langs bij de Familie Kees en Marlies Van Nispen (Barbadoshoeve) te Oudenbosch.
Zoals jullie kunnen lezen een uitgebalanceerd geheel, alwaar we rustig de tijd konden nemen en ons niet hoefden op te jagen teneinde timings te halen.

Naar goede gewoonte en analogie met voorgaande jaren vertrokken ik, ons Dominica en de Chrisjes wederom op vrijdagmiddag. Chrisje had gezocht en gevonden een zeer pittoreske B&B in Egmond Binnen” Synodicampus” met enige vervorming “het zenden over de velden” de uitbaters Tiny en Huugh een vierde generatie bewoners, waren de meest vriendelijke mensen. Dat de heer des huizes “ne plekker” ware geweest zal je geweten hebben en dat was dan ook overal te zien, tot en met de tuin toe. Doch net dit gaf een zeer uniek gevoelen aan deze plaats. Voorwaar ik zeg U, allen daarheen maar liefst niet te gelijk, gelieve wat te spreiden…
Mooi in de namiddag aangekomen gingen we in Egmond nog wat uitwaaien aan zee om een frisse neus op te halen. Een plaatselijke schone gaf ons een parkingstip waardoor we drinkgeld spaarden om in “ De Zilte Zoen” binnen te duiken voor wat gerstenat, druivensap en sterker wordende verhalen.

Dit kon echter het hongergevoel geenszins stillen en we trokken terug naar onze B&B, ietwat opgefrist liepen we naar “Het wapen van Egmond, nu herberg Binnen” alwaar we een tafeltje hadden gereserveerd. Vrij vlug had ik het dienstertje zo van de kaart dat het nog lastig was om een aperitiefje aan tafel te krijgen en het voorgerecht de hoofdschotel achterna kwam, maar helemaal mijn fout en het was er super lekker, de gambascampi’s zijn er top.
Na een heerlijk verkwikkende nachtrust en een fantastisch ontbijt, dankten we de lieve B&B uitbaters en gingen op pad, na betaald te hebben natuurlijk. De enorme en aan diversiteit niet ontbrekende bloemenvelden, waren een ware streling over onze vlaamsche ogen. Wat een pracht en dan te weten dat het hem hier in eerste gaat over datgene wat zich onder de grond afspeelt, de knol de bloembol die er het opvolgende jaar voor nog betere kwaliteit en bloemenpracht moet zorgen.

Aad Zuurbier – De Sappenwerf

Ietwat in lijn met bovenstaande “de verbetering” reden we naar ons eerste adresje van de dag De Sappenwerf van Ruda en Aad Zuurbier, gelegen op hun anjerkwekerij die tijdlang geleden was overgedragen aan hun Neef en waar Aad nu deels werknemer was. Opvallend was zeker wel dat er hier geen strohalm of mooie anjer fout lag, zo netjes en proper gewoonweg kraaknet.
Op de bedrijfsvijver speelden de gelukkige futen dat het een lieve lust was.
In de ontbijtruimte werden wij zeer hartelijk ontvangen door onze eerste geitenvrienden en ontbrak het ons aan niets. Langzaamaan werd ons groepje ook compleet, met ons vieren, Johan, Dirk, Gerard, Katleen & Kris, Geert, Ann & Geert, trokken we naar de geitenstal van Aad.
Sinds 1972 heeft Aad onze tuinjuweeltjes al en stond hij mee aan de wieg van onze geitenstandaard. Er werden dit jaar op de Sappenwerf 8 geitjes en 3 bokjes geboren, daar moet je dan weer mee verder en dat kon zeker ook.
Vooral Glenn Van het Averheino was ingezet, maar ook Valerio van Carpe Diem liet hier plantgoed achter in Magan een Conclusions jeugddochter, het geitje hieruit leek ons zeer aansprekend. Ook ontdekten we hier een nieuwe kleurslag “het zebrahalsje”. Bij Pem de stammoeder zaten nog drie kwieke geitjes die zij blijkbaar zonder probleem groot kon krijgen. Ook Esca van de Elsenburg zat er hier nog zeer best bewaard bij. De jongere Anne van de Sappewerf kon ons ook bekoren. Van de 9 boxen bleven er heel slim drie leeg, we zien dit al eens anders. We dankten voor de gastvrijheid en weg waren we

Michiel Groot - De Elsenburg

GPS is ondertussen niet meer weg te denken uit ons mensenbestaan, maar als je dan drie auto’s ziet vertrekken richting Andijk en deze allen een andere richting opgaan, dan is het grijpen naar die oude vertrouwde wegenkaart toch niet meer zo veraf. Het sneeuwde zelfs toen we op het pioenrozen landgoed aankwamen, toch stond Michiel ons al op te wachten. De dampende soep en rijkelijk gevulde tafel overtuigden ons wederom van het welkom zijn, zelfs de pup was enorm enthousiast over ons bezoek. Enkele foto’s tegen de muur van de GR’s uit eigen kweek werden nog wat besproken en bewonderd alvorens we de stal introkken. De nieuwsgierigheid en spanning kon je voelen stijgen en bij sommigen was een verhoogde hartslag de keel aan het omknellen op het pad er naartoe, hier haalden we immers al meerdere topdieren weg. Wat Esmay’s GR 2 in de Heieinde en Rooiveld fokkerij lapte deed Fleurs GR hier vlotjes over en maar liefst 7 van zijn jeugddochters waren nog te bewonderen. Persoonlijk was ik vooral zot en helemaal weg van de jaarse Gitta dochter Ivy, wat een flair, luxe, type, uitstraling en zo veel ander wondermoois….ik houd alvast een stalletje vrij.
Vooral Joshua VD Wolfhaag bracht hier een achttal leuke geitlammetjes waarvan wij het Godinlammetje toch het meest in huis vonden hebben.
Maar het mooiste geitlammetje vonden wij dan toch, dit van Hanna Rosa* Christiaan VD Loarikshoeve een zeer apart luxe diertje. Den Dirk reageerde bliksemsnel hij was ons allemaal te vlug af, zo zal het broertje van deze parel naar de Keppeblomme verhuizen om daar de concurrentie aan te gaan.
Ook zagen we nog een aansprekend geitlam van Goliath van het Averheino. Bij Gitta zat dan weer een zwart boklam met een prachtig voorhandje en dito hals, hierin had Ultsje fan it Butenlan een waardige zoon nagelaten.
Er moesten nog twee Fleur GR dochters lammeren in een volgende week, van deze sprong Isis er vooral uit door haar correctheid, expressie en opdruk.
De oude Cassa Rosa en Digna, stonden er als het ware nog altijd te blinken.
Wat mis ik de Elsenburg site, om een eventuele fout in extremis te rechten.
We keken werkelijk onze ogen uit en dat zouden we ook gaan doen op ons volgende adres, waar we snel naartoe moesten vader tijd wacht toch nooit.

Jan Van Veldhuizen – De Wieringermeer

In het Wagenpad moesten we wezen, nu voor een “pad” leek me dit een vrij lange asfaltbaan, maar het klopte wel en in Wieringerwerf kwamen wij aan.
De “Wieringermeer” een voor mij althans, tot de verbeelding sprekende stal waar ik al zoveel over hoorde maar nog nooit het geluk had er gast te zijn.
Nu was het dan eindelijk zover, het gonsde er van het leven en waar je ook keek overal kwam er wel iets achter of onderuit, enorm veel watervogels eendjes, ganzen en zwanen, zo divers dat ik van sommigen het bestaan niet eens kende. Een grote kolonie Hollandse kroppers in allerhande kleurslagen zagen er ook zeer lekker uit samen met wat kippetjes hier en een fazantje daar. We werden zeer hartelijk ontvangen door de bewoners van deze immens statige hoeve, de goedlachse familie Ina en Jan van Veldhuizen.
Dadelijk troonden wij naar de grote stal, alwaar maar liefst veertig jawel 40 boxen in ondergebracht waren en er leek er mij niet één leeg te zijn. Uiteraard warmde deze bende de grote ruimte mooi op en was er zeker voldoende luchtvoorziening om een goede geitenaccommodatie te zijn
Het slechte nieuws over Felix had ik pas de dag voordien opgevangen een flinke streep door de rekening, hem wachte immers nog zo veel moois. Gelukkig werden er vele nakomelingen van dit bijna perfecte dier geboren en hopelijk doen zijn nazaten hem alle eer aan, we gaan het al heel vlug zien.
Ergens gaandeweg ben ik toch de tel wel kwijtgeraakt maar het aantal verschillende bokken waarmee de Wieringer staldames bezwangerd werden moet zo om en bij het dozijn hebben gelegen. Nee, nee….gewoon één op één.
Ik zag de namen van Felix, Henk, Hans,Ultsje, Graaf, Abeltje, Arendsoog, Floris, Marvin,Kruimeltje, Jason,Navigator 22…de achternamen… daar is een pilsje aan verbonden voor de eerste die ze mij aflevert op de geiten Nationale.
Van ver zag ik Charon al staan, wat zeggen we dan van kwaliteit?
Juist, die steekt er altijd bovenuit, ik haaste mij daar naartoe een kwestie van den Dirk voor te zijn, doch het was een zeer aansprekend geitlam van Ultsje dat me vragend aankeek, hierover onderhandelen had natuurlijk geen zin. Hannie de Charondochter en Famke een Derk nazaat, deze moest ik vervolgens zien te spotten, ik had immers mijn huiswerk gemaakt en daar deze diertjes mij al eens waren opgevallen wilde ik zeker hun kinders zien.
Bij Hannie trof ik een snittig bokje van Kruimeltje, benieuwd wat dit wordt.
In het verblijf van Famke konden we een mooi bruin geitlam van Jason zien.
Bij Hennie had Navigator 22 een zeer sprekend bruin geitlam geproduceerd.
Bij Jamilla VD Wolfhaag een zeer luxe zwartje van Abeltje en bij Ursula 454 vh Averheino had Felix als troost, een even luxe zwart bokje nagelaten.
Fatima, de zus van Felix had er maar liefst vijf van Navigator 22.
Maar vooral de Ultsjes vielen in de breedte het meest op, hij heeft het in deze stal zeer goed gedaan en zo zal ook het mooie goed aangesloten en goed op de benen staande bokje van Kato zijn weg naar Erembodegem wel vinden.
In een volgend stalletje vooral Kruimeltjes en bij Gerdie zelfs een heel mooi.
Ook Gejanne die we hier zagen is een zeer mooi jeugdgeitje.
De twee jeugdzusjes die daar nog samen zaten lammerden ook in dezelfde nacht en brachten elks twee bokjes, daar de vier nu door beide moeders als kind worden aanzien, zal enkel genonderzoek uitsluitsel kunnen brengen.
Ook de bokken mochten nog even opdraven, Duncan is ons ondertussen wel bekend maar Henk en Ultsje zijn nog wat verser en als jeugdbokjes bijna elkaars tegenpolen maar zeker met elk hun specifieke kwaliteiten.
In de veranda werden wij verwend met allerlei lekkers en Dame Ina had werkelijk haar uiterste best gedaan om het ons zo gezellig mogelijk te maken wat een schat van een vrouw, daar heeft Jantje het echt wel mee getroffen.
Wij wisten wel over de schilderhobby van Jan, maar dat bleek heel veel meer te zijn en hier hangt waarlijk echte kunst tussen, levensechte dieren die zo van het doek kunnen afstappen om je een aai over den kop te vragen.
Naast dit museum, nog een ruimte voor de miniatuur John Deere tractoren van de zoon, maar liefst 800 stuks bijna zoveel als pa en ma geiten hebben.

Hotel Van Der Valk - Harderwijk

Deze schatten van mensen achter ons latende trokken we naar het hotel Van Der Valk in Harderwijk, daar wachte ons den dis en zouden we ook heerlijk blijven overnachten. Het was wel een heel eind karren eer we er zouden zijn en blijkbaar was er een korte route die over het water leidde en Amsterdam onder ons zou laten. Water zagen we echter bijna niet en de verbeeldingsvolle hoofdstad schoof traag boven ons door, iets was er GPS gewijs wederom foutgegaan. Toen we uiteindelijk aankwamen bij het gigantisch mooie complex, stond den Geert ons al welkom te zwaaien vanop zijn balkon, toen we bij het binnenlopen Kris en Katleen ook al even gelukkig en met fonkelende oogjes tegenkwamen, hadden we een vaag vermoeden.
Dit werd minuutjes later bevestigd toen mijne schat de kamerdeur opende en het idee me besloop, haar hier nooit meer te pakken te krijgen. Het al even luxueuze bubbelbad had onze vrienden dus al duidelijk kunnen verleiden, logisch misschien zij hadden ons immers meer dan een half uur losgereden.
Iets later moesten we aan tafel, wederom werd dit magnifieke menu ons aangeboden door de vereniging en dat voor 15 euro lidgeld, dank BDO.
Lekker gegeten en genoten van elkaars gezelschap en verhalen, gingen we den nacht in en ik sliep alvast voortreffelijk, wel had ik mijne wekker een uurtje vroeger laten aflopen…immers, het bubbelbad wachte…
Na een stevig ontbijt pakten we terug onze koffers en gingen op pad voor dag twee van onze nu al memorabele reis.

Gijs Druyff - Lankerenstal

Een fokkerij die me de afgelopen jaren zo nu en dan toch heel positief was opgevallen, wie er bij A Tygo en A Sifra niet blijkt te weten waarover het gaat…die heeft echt niet goed opgelet.
Toen Ghijs me vorig jaar contacteerde om moeder A Rosalie te dekken met den Adel, leek dit me een heel interessant gegeven en heel benieuwd reden we dit resultaat nu tegemoet. We kwamen aan bij een piekfijn iets uit de kluiten gewassen varkensbedrijf waar er zeker meer dan honderd moeten gezeten hebben. Het koppel kwam ons al tegemoet en welkom voelden we ons zeker.
Dadelijk maar naar de stal, waar negen geiten en hun offspring ons opwachtte om de zware selectie te doorstaan. Bijna allemaal hadden ze wel nen andere vent gehad, zo waren Goliath, Adel, Dinnand, Duncan, BZN 93 en A Tygo de gelukkigen geweest en zorgden zij voor negen geitlammetjes.
Bij A Sifra, zaten er twee zwartjes van Goliath waar menigeen onder ons een zuchtje van opwinding slaakte toen ze werden voorgesteld. Oude A Noralie zat al helemaal terug alleen, maar mocht nog best onder de mensen komen. Zo ook mooie A Rosalie, ‘t zou toch niet waar zijn… neen hoor zij bracht twee zwarte bokken van Adel en dus een beetje in de lijn mijner verwachting. Al kan ik me best inbeelden dat Ghijs dit veel liever iets anders had gezien.
Toch was er ne rappe mij weer voor geweest en ééntje was er al weg om Joshua gezelschap te gaan houden. Geen erg, een soortgelijk verhaal is aan GR2 gebonden en bracht mij geen windeieren, mogelijks kan het nog eens. Met andere woorden een zeer mooi bokje, waar ikzelf al vlug een akkoord over had met den eigenaar en zo zal “A Ulstar” naar Varendonk komen. Verder viel op dat A Tygo enkele mooie luxe lammetjes had voortgebracht. Hijzelf werd uitgehaald en bleek zeer klein te zijn gebleven maar heel correct
De bonte leghorns leken ons zo lekker dat enkele dozijn eieren mee vertrokken richting Erembodegem om uit te broeden en op te fokken.
Binnen in de woonkamer mochten wij het nog even gezellig maken met een welkome versnapering, maar de grote klok tegen de muur was onverbiddelijk We moesten door en tijdlang reden we vervaarlijk dicht tegen de rand van een brede waterweg, bij de minste aarzeling zou het zwemmen worden, maar de Chris stuurde zijn trouwe ros onvervaard richting de familie Van Eck.

Jaap Van Eck - De Wachthoeve

Lydia, Jaap en zoon Niels hadden er blijkbaar spic in dat de Belgen even langskwamen en we werden ontvangen als koningen, wat aten we lekker!!!
Zeer mooi wonen daar op de Wachthoeve te Leerbroek in een huisje met een zeer apart karakter en eigen smaakvolle stijl. Zo heeft Jaap het toch maar mooi getroffen met een toffe zoon en immer positief kwetterende lieve Lydia.
In het mooi kokette geitenstalletje kleurde het echt alle kanten op en over diversiteit gesproken, dan kon dit echt wel tellen. Zo sprongen dadelijk een zeer mooi cammelgeitje en bokje een iets of wat chocoladeachtig bokje en een bijna witje al dadelijk in onze ogen. Het verlies van de mooie Edelweis had bij de eigenaren sporen nagelaten en ook al werden kosten nog moeite gespaard het heeft niet mogen zijn, het nog aanwezige hartezeer was tot binnen in ons voelbaar. Haar twee dochtertjes uit Koen vd Wolfhaag werden met de papfles grootgebracht, hopelijk groeien ze toch nog verder mooi uit. Er werden 7 geitjes en 9 bokjes geboren uit diverse vaders en zo mochten, Joshua en Koen & Fidel, Floris en Ferdinand uit eigen fokkerij aan de slag. Een mooi bruinstippelbokje uit Angel vd Wachthoeve kon meerderen onder ons zeer bekoren. Twee Edelweis halfzusjes uit Floris toonden flink wat kwaliteit maar waren toch Oh zo wit dachten wij, doch voor de eigenaren en kleurliefhebbers geen enkel probleem en liefdevol werden zij ons voorgesteld.
Bij Fresia liepen twee bokjes die zij nog maar pas had, vader Floris kan gerust zijn die twee komen er wel de degelijkheid kon je nu al opmerken. Pluimvee was hier ook in alle vormen en maten te bewonderen en trots liet Niels ons hiermee kennis maken, ook hier meer passie dan hobby voelde je meteen. Cochin, Hollands, Sabelpootkriel en natuurlijk Leghorn Bont, weer werden alle mogelijke doosjes gezocht en gevonden om ook hier weer eieren te bemachtigen en de grens over te smokkelen. Een gouden regel ook hier net zoals bij de geitjes, kleur combineren aan kwaliteit en iets nieuws creëren. Tegelijk kregen we ook wat tips mee en zo blijken de leghorns niet eetbaar tenzij je ze twaalf uur kookt en als geitjes niet meer in de stal willen blijven….kan je ze misschien eens afmesten…

Adriaan Groeneveld - Het groene Weitje (Niet thuis)

Ondertussen had ons het jammerlijke nieuws bereikt dat Adriaan was opgeroepen om te werken en ons daardoor niet kon ontvangen op het “Groene Weitje” in Poederoyen. Van een domper gesproken, ikzelf had hier en menigeen met mij, zo naar uitgekeken en vooral om met den man in de babbel te gaan. Zeker dat in dit lichaam en geest menig geiten encyclopedie verborgen zit en leergierig als we zijn stelen we graag met trots.

Kees Van Nispen - De Barbadoshoeve

Oudenbosch op de “Barbadoshoeve” daar moesten we wezen voor onze laatste afspraak, onderweg werd er wat aan den weg getimmerd en Kees wilde ons absoluut verwelkomen op zijn “domein” zo graag zelfs dat hij ons maar liefst 60Km tegemoet kwam rijden, hoe diep zit dan de overgave. Wederom reden wij als laatsten en bij momenten had ik het gevoelen, dat het zeer flink vooruit ging en er niks rechtdoor bijwas, 25min later stonden wij aan de voordeur bij Marlies….nu allen naar het rekenmachientje…J….
Jazeker een domein, alles kraaknet zoals Kees er trouwens zelf ook altijd strak gestreken voorkomt, ik vermoed dat hij zo nu en dan toch de vuile broek aanmoet om dit alles zo te houden…of hij heeft een team achter zich.. In het geitenstalletje viel ons als eerste en met voorsprong de mooi in conditie staande Elinoir op, wat een fantastisch prachtige Adel dochter. Joshua had bij haar een bokje en een geitje nagelaten en Geert B. ging hier ook dadelijk en resoluut voor, zeker toen dit kleine ding éénmaal buiten nog eens de vrome ging uithangen en zo liet zien wat hij allemaal in de mars had. Halloween stond aan den andere kant mooi te zijn en had bij haar, twee geitjes en een bokje van Felix, vier mooi zwarte en zeer luxueuze diertjes. Oude Mel 77 “uit de Dumortier fokkerij” die moeder 72 en grootmoeder 65 alle eer bewijst door er blijvend jeugdig en sterk aansprekend voor te komen, had een bokje en geitje van Joshua bij zich lopen. De iets jongere Brunella (zonde toch van dat kromme staartje) bracht drie bokjes van Joshua, het snittigste van dit stelletje zal ook zijn weg gaan vinden naar de “Keppeblomme” bij mijne bokkenvriend Dirk Dumeez. Prachtige Celissa, een 77*Loekie dochter, bracht jammer genoeg ook één bok waardoor alles ..“te”.
Na wederom als koningen, te zijn verwend met gezelligheid, spijs en drank was het de hoogste tijd om huiswaarts te keren en ook al waren we al in de buurt van de grens gekomen, toch nog een eindje te rijden.

Tenslotte...

Wat was dit weer een enorm fijne ervaring en zeker één van de hoogtepunten uit ons jaar 2019.
Zeer graag bedank ik nog alle mensen die ons zo hartverwarmend wisten te ontvangen, de Geert en Ann om dit wederom prachtig foutloos te organiseren, de Chris om te rijden, de BDO voor het diner, vader Johan om BDO van zuurstof te blijven voorzien en al mijn meegereisde vrienden en vriendinnen voor de gezelligheid en warmte.