STALLENBEZOEK IN NEDERLAND (APRIL 2019)
|
Vertical Divider
We trekken naar Noord-Holland en omstreken...
De attributen van Freddy...
Dank voor het verslag! |
HET BOKKENOFFENSIEF VAN BDO
Een verslag van het stallenbezoekweekeinde in Nederland. Verslaggever: Freddy RAEYMAEKERS KLIK HIER VOOR DE FOTOREPORTAGE Nu al voor het vierde jaar op rij trokken we Nederland binnen om te gaan kijken hoe onze collega geittenbreiers hun deel van de hobby beleefden.
De verwijzing in titel zal uiteindelijk wel duidelijk worden, maar het weze gezegd dat de oogst rijkelijk was, een bewijs te meer dat we kwaliteit zagen. Je kan stellen dat we “van hieruit gezien dan toch”de volledige linkerkant van Nederland pakten, zij het met een kleine centrale sprong naar Voorthuizen. De planning die hadden onze Geert en zijn Ann wederom helemaal in detail uitgewerkt, iets wat door al de meegereisden unaniem ruim werd bejubeld. Op zaterdag zouden we starten bij de Familie Zuurbier (De Sappewerf) te Heerhugowaard om daarna naar de Familie Groot (Elsenburg) te Andijk te rijden en de zaterdag afsluitende met een bezoek aan de Familie Van Veldhuizen (Wieringermeer) te Wieringerwerf. De overnachting was gepland in Harderwijk bij hotel Van Der Valk, ja watte! Op zondag stonden fokkerijen te bewonderen van Ghijs Druyff (Lankeren) te Voorthuizen, de Familie Van Eck (Wachthoeve) te Leerbroek & Adriaan Groeneveld (Groene Weitje) te Poederoyen en afsluitend gingen we langs bij de Familie Kees en Marlies Van Nispen (Barbadoshoeve) te Oudenbosch. Zoals jullie kunnen lezen een uitgebalanceerd geheel, alwaar we rustig de tijd konden nemen en ons niet hoefden op te jagen teneinde timings te halen. Naar goede gewoonte en analogie met voorgaande jaren vertrokken ik, ons Dominica en de Chrisjes wederom op vrijdagmiddag. Chrisje had gezocht en gevonden een zeer pittoreske B&B in Egmond Binnen” Synodicampus” met enige vervorming “het zenden over de velden” de uitbaters Tiny en Huugh een vierde generatie bewoners, waren de meest vriendelijke mensen. Dat de heer des huizes “ne plekker” ware geweest zal je geweten hebben en dat was dan ook overal te zien, tot en met de tuin toe. Doch net dit gaf een zeer uniek gevoelen aan deze plaats. Voorwaar ik zeg U, allen daarheen maar liefst niet te gelijk, gelieve wat te spreiden… Mooi in de namiddag aangekomen gingen we in Egmond nog wat uitwaaien aan zee om een frisse neus op te halen. Een plaatselijke schone gaf ons een parkingstip waardoor we drinkgeld spaarden om in “ De Zilte Zoen” binnen te duiken voor wat gerstenat, druivensap en sterker wordende verhalen. Dit kon echter het hongergevoel geenszins stillen en we trokken terug naar onze B&B, ietwat opgefrist liepen we naar “Het wapen van Egmond, nu herberg Binnen” alwaar we een tafeltje hadden gereserveerd. Vrij vlug had ik het dienstertje zo van de kaart dat het nog lastig was om een aperitiefje aan tafel te krijgen en het voorgerecht de hoofdschotel achterna kwam, maar helemaal mijn fout en het was er super lekker, de gambascampi’s zijn er top. Na een heerlijk verkwikkende nachtrust en een fantastisch ontbijt, dankten we de lieve B&B uitbaters en gingen op pad, na betaald te hebben natuurlijk. De enorme en aan diversiteit niet ontbrekende bloemenvelden, waren een ware streling over onze vlaamsche ogen. Wat een pracht en dan te weten dat het hem hier in eerste gaat over datgene wat zich onder de grond afspeelt, de knol de bloembol die er het opvolgende jaar voor nog betere kwaliteit en bloemenpracht moet zorgen. |
Aad Zuurbier – De Sappenwerf
|
Ietwat in lijn met bovenstaande “de verbetering” reden we naar ons eerste adresje van de dag De Sappenwerf van Ruda en Aad Zuurbier, gelegen op hun anjerkwekerij die tijdlang geleden was overgedragen aan hun Neef en waar Aad nu deels werknemer was. Opvallend was zeker wel dat er hier geen strohalm of mooie anjer fout lag, zo netjes en proper gewoonweg kraaknet.
Op de bedrijfsvijver speelden de gelukkige futen dat het een lieve lust was. In de ontbijtruimte werden wij zeer hartelijk ontvangen door onze eerste geitenvrienden en ontbrak het ons aan niets. Langzaamaan werd ons groepje ook compleet, met ons vieren, Johan, Dirk, Gerard, Katleen & Kris, Geert, Ann & Geert, trokken we naar de geitenstal van Aad. Sinds 1972 heeft Aad onze tuinjuweeltjes al en stond hij mee aan de wieg van onze geitenstandaard. Er werden dit jaar op de Sappenwerf 8 geitjes en 3 bokjes geboren, daar moet je dan weer mee verder en dat kon zeker ook. Vooral Glenn Van het Averheino was ingezet, maar ook Valerio van Carpe Diem liet hier plantgoed achter in Magan een Conclusions jeugddochter, het geitje hieruit leek ons zeer aansprekend. Ook ontdekten we hier een nieuwe kleurslag “het zebrahalsje”. Bij Pem de stammoeder zaten nog drie kwieke geitjes die zij blijkbaar zonder probleem groot kon krijgen. Ook Esca van de Elsenburg zat er hier nog zeer best bewaard bij. De jongere Anne van de Sappewerf kon ons ook bekoren. Van de 9 boxen bleven er heel slim drie leeg, we zien dit al eens anders. We dankten voor de gastvrijheid en weg waren we |
Michiel Groot - De Elsenburg
|
GPS is ondertussen niet meer weg te denken uit ons mensenbestaan, maar als je dan drie auto’s ziet vertrekken richting Andijk en deze allen een andere richting opgaan, dan is het grijpen naar die oude vertrouwde wegenkaart toch niet meer zo veraf. Het sneeuwde zelfs toen we op het pioenrozen landgoed aankwamen, toch stond Michiel ons al op te wachten. De dampende soep en rijkelijk gevulde tafel overtuigden ons wederom van het welkom zijn, zelfs de pup was enorm enthousiast over ons bezoek. Enkele foto’s tegen de muur van de GR’s uit eigen kweek werden nog wat besproken en bewonderd alvorens we de stal introkken. De nieuwsgierigheid en spanning kon je voelen stijgen en bij sommigen was een verhoogde hartslag de keel aan het omknellen op het pad er naartoe, hier haalden we immers al meerdere topdieren weg. Wat Esmay’s GR 2 in de Heieinde en Rooiveld fokkerij lapte deed Fleurs GR hier vlotjes over en maar liefst 7 van zijn jeugddochters waren nog te bewonderen. Persoonlijk was ik vooral zot en helemaal weg van de jaarse Gitta dochter Ivy, wat een flair, luxe, type, uitstraling en zo veel ander wondermoois….ik houd alvast een stalletje vrij.
Vooral Joshua VD Wolfhaag bracht hier een achttal leuke geitlammetjes waarvan wij het Godinlammetje toch het meest in huis vonden hebben. Maar het mooiste geitlammetje vonden wij dan toch, dit van Hanna Rosa* Christiaan VD Loarikshoeve een zeer apart luxe diertje. Den Dirk reageerde bliksemsnel hij was ons allemaal te vlug af, zo zal het broertje van deze parel naar de Keppeblomme verhuizen om daar de concurrentie aan te gaan. Ook zagen we nog een aansprekend geitlam van Goliath van het Averheino. Bij Gitta zat dan weer een zwart boklam met een prachtig voorhandje en dito hals, hierin had Ultsje fan it Butenlan een waardige zoon nagelaten. Er moesten nog twee Fleur GR dochters lammeren in een volgende week, van deze sprong Isis er vooral uit door haar correctheid, expressie en opdruk. De oude Cassa Rosa en Digna, stonden er als het ware nog altijd te blinken. Wat mis ik de Elsenburg site, om een eventuele fout in extremis te rechten. We keken werkelijk onze ogen uit en dat zouden we ook gaan doen op ons volgende adres, waar we snel naartoe moesten vader tijd wacht toch nooit. |
Jan Van Veldhuizen – De Wieringermeer
|
In het Wagenpad moesten we wezen, nu voor een “pad” leek me dit een vrij lange asfaltbaan, maar het klopte wel en in Wieringerwerf kwamen wij aan.
De “Wieringermeer” een voor mij althans, tot de verbeelding sprekende stal waar ik al zoveel over hoorde maar nog nooit het geluk had er gast te zijn. Nu was het dan eindelijk zover, het gonsde er van het leven en waar je ook keek overal kwam er wel iets achter of onderuit, enorm veel watervogels eendjes, ganzen en zwanen, zo divers dat ik van sommigen het bestaan niet eens kende. Een grote kolonie Hollandse kroppers in allerhande kleurslagen zagen er ook zeer lekker uit samen met wat kippetjes hier en een fazantje daar. We werden zeer hartelijk ontvangen door de bewoners van deze immens statige hoeve, de goedlachse familie Ina en Jan van Veldhuizen. Dadelijk troonden wij naar de grote stal, alwaar maar liefst veertig jawel 40 boxen in ondergebracht waren en er leek er mij niet één leeg te zijn. Uiteraard warmde deze bende de grote ruimte mooi op en was er zeker voldoende luchtvoorziening om een goede geitenaccommodatie te zijn Het slechte nieuws over Felix had ik pas de dag voordien opgevangen een flinke streep door de rekening, hem wachte immers nog zo veel moois. Gelukkig werden er vele nakomelingen van dit bijna perfecte dier geboren en hopelijk doen zijn nazaten hem alle eer aan, we gaan het al heel vlug zien. Ergens gaandeweg ben ik toch de tel wel kwijtgeraakt maar het aantal verschillende bokken waarmee de Wieringer staldames bezwangerd werden moet zo om en bij het dozijn hebben gelegen. Nee, nee….gewoon één op één. Ik zag de namen van Felix, Henk, Hans,Ultsje, Graaf, Abeltje, Arendsoog, Floris, Marvin,Kruimeltje, Jason,Navigator 22…de achternamen… daar is een pilsje aan verbonden voor de eerste die ze mij aflevert op de geiten Nationale. Van ver zag ik Charon al staan, wat zeggen we dan van kwaliteit? Juist, die steekt er altijd bovenuit, ik haaste mij daar naartoe een kwestie van den Dirk voor te zijn, doch het was een zeer aansprekend geitlam van Ultsje dat me vragend aankeek, hierover onderhandelen had natuurlijk geen zin. Hannie de Charondochter en Famke een Derk nazaat, deze moest ik vervolgens zien te spotten, ik had immers mijn huiswerk gemaakt en daar deze diertjes mij al eens waren opgevallen wilde ik zeker hun kinders zien. Bij Hannie trof ik een snittig bokje van Kruimeltje, benieuwd wat dit wordt. In het verblijf van Famke konden we een mooi bruin geitlam van Jason zien. Bij Hennie had Navigator 22 een zeer sprekend bruin geitlam geproduceerd. Bij Jamilla VD Wolfhaag een zeer luxe zwartje van Abeltje en bij Ursula 454 vh Averheino had Felix als troost, een even luxe zwart bokje nagelaten. Fatima, de zus van Felix had er maar liefst vijf van Navigator 22. Maar vooral de Ultsjes vielen in de breedte het meest op, hij heeft het in deze stal zeer goed gedaan en zo zal ook het mooie goed aangesloten en goed op de benen staande bokje van Kato zijn weg naar Erembodegem wel vinden. In een volgend stalletje vooral Kruimeltjes en bij Gerdie zelfs een heel mooi. Ook Gejanne die we hier zagen is een zeer mooi jeugdgeitje. De twee jeugdzusjes die daar nog samen zaten lammerden ook in dezelfde nacht en brachten elks twee bokjes, daar de vier nu door beide moeders als kind worden aanzien, zal enkel genonderzoek uitsluitsel kunnen brengen. Ook de bokken mochten nog even opdraven, Duncan is ons ondertussen wel bekend maar Henk en Ultsje zijn nog wat verser en als jeugdbokjes bijna elkaars tegenpolen maar zeker met elk hun specifieke kwaliteiten. In de veranda werden wij verwend met allerlei lekkers en Dame Ina had werkelijk haar uiterste best gedaan om het ons zo gezellig mogelijk te maken wat een schat van een vrouw, daar heeft Jantje het echt wel mee getroffen. Wij wisten wel over de schilderhobby van Jan, maar dat bleek heel veel meer te zijn en hier hangt waarlijk echte kunst tussen, levensechte dieren die zo van het doek kunnen afstappen om je een aai over den kop te vragen. Naast dit museum, nog een ruimte voor de miniatuur John Deere tractoren van de zoon, maar liefst 800 stuks bijna zoveel als pa en ma geiten hebben. |
Hotel Van Der Valk - Harderwijk
|
Deze schatten van mensen achter ons latende trokken we naar het hotel Van Der Valk in Harderwijk, daar wachte ons den dis en zouden we ook heerlijk blijven overnachten. Het was wel een heel eind karren eer we er zouden zijn en blijkbaar was er een korte route die over het water leidde en Amsterdam onder ons zou laten. Water zagen we echter bijna niet en de verbeeldingsvolle hoofdstad schoof traag boven ons door, iets was er GPS gewijs wederom foutgegaan. Toen we uiteindelijk aankwamen bij het gigantisch mooie complex, stond den Geert ons al welkom te zwaaien vanop zijn balkon, toen we bij het binnenlopen Kris en Katleen ook al even gelukkig en met fonkelende oogjes tegenkwamen, hadden we een vaag vermoeden.
Dit werd minuutjes later bevestigd toen mijne schat de kamerdeur opende en het idee me besloop, haar hier nooit meer te pakken te krijgen. Het al even luxueuze bubbelbad had onze vrienden dus al duidelijk kunnen verleiden, logisch misschien zij hadden ons immers meer dan een half uur losgereden. Iets later moesten we aan tafel, wederom werd dit magnifieke menu ons aangeboden door de vereniging en dat voor 15 euro lidgeld, dank BDO. Lekker gegeten en genoten van elkaars gezelschap en verhalen, gingen we den nacht in en ik sliep alvast voortreffelijk, wel had ik mijne wekker een uurtje vroeger laten aflopen…immers, het bubbelbad wachte… Na een stevig ontbijt pakten we terug onze koffers en gingen op pad voor dag twee van onze nu al memorabele reis. |
Gijs Druyff - Lankerenstal
|
Een fokkerij die me de afgelopen jaren zo nu en dan toch heel positief was opgevallen, wie er bij A Tygo en A Sifra niet blijkt te weten waarover het gaat…die heeft echt niet goed opgelet.
Toen Ghijs me vorig jaar contacteerde om moeder A Rosalie te dekken met den Adel, leek dit me een heel interessant gegeven en heel benieuwd reden we dit resultaat nu tegemoet. We kwamen aan bij een piekfijn iets uit de kluiten gewassen varkensbedrijf waar er zeker meer dan honderd moeten gezeten hebben. Het koppel kwam ons al tegemoet en welkom voelden we ons zeker. Dadelijk maar naar de stal, waar negen geiten en hun offspring ons opwachtte om de zware selectie te doorstaan. Bijna allemaal hadden ze wel nen andere vent gehad, zo waren Goliath, Adel, Dinnand, Duncan, BZN 93 en A Tygo de gelukkigen geweest en zorgden zij voor negen geitlammetjes. Bij A Sifra, zaten er twee zwartjes van Goliath waar menigeen onder ons een zuchtje van opwinding slaakte toen ze werden voorgesteld. Oude A Noralie zat al helemaal terug alleen, maar mocht nog best onder de mensen komen. Zo ook mooie A Rosalie, ‘t zou toch niet waar zijn… neen hoor zij bracht twee zwarte bokken van Adel en dus een beetje in de lijn mijner verwachting. Al kan ik me best inbeelden dat Ghijs dit veel liever iets anders had gezien. Toch was er ne rappe mij weer voor geweest en ééntje was er al weg om Joshua gezelschap te gaan houden. Geen erg, een soortgelijk verhaal is aan GR2 gebonden en bracht mij geen windeieren, mogelijks kan het nog eens. Met andere woorden een zeer mooi bokje, waar ikzelf al vlug een akkoord over had met den eigenaar en zo zal “A Ulstar” naar Varendonk komen. Verder viel op dat A Tygo enkele mooie luxe lammetjes had voortgebracht. Hijzelf werd uitgehaald en bleek zeer klein te zijn gebleven maar heel correct De bonte leghorns leken ons zo lekker dat enkele dozijn eieren mee vertrokken richting Erembodegem om uit te broeden en op te fokken. Binnen in de woonkamer mochten wij het nog even gezellig maken met een welkome versnapering, maar de grote klok tegen de muur was onverbiddelijk We moesten door en tijdlang reden we vervaarlijk dicht tegen de rand van een brede waterweg, bij de minste aarzeling zou het zwemmen worden, maar de Chris stuurde zijn trouwe ros onvervaard richting de familie Van Eck. |
Jaap Van Eck - De Wachthoeve
|
Lydia, Jaap en zoon Niels hadden er blijkbaar spic in dat de Belgen even langskwamen en we werden ontvangen als koningen, wat aten we lekker!!!
Zeer mooi wonen daar op de Wachthoeve te Leerbroek in een huisje met een zeer apart karakter en eigen smaakvolle stijl. Zo heeft Jaap het toch maar mooi getroffen met een toffe zoon en immer positief kwetterende lieve Lydia. In het mooi kokette geitenstalletje kleurde het echt alle kanten op en over diversiteit gesproken, dan kon dit echt wel tellen. Zo sprongen dadelijk een zeer mooi cammelgeitje en bokje een iets of wat chocoladeachtig bokje en een bijna witje al dadelijk in onze ogen. Het verlies van de mooie Edelweis had bij de eigenaren sporen nagelaten en ook al werden kosten nog moeite gespaard het heeft niet mogen zijn, het nog aanwezige hartezeer was tot binnen in ons voelbaar. Haar twee dochtertjes uit Koen vd Wolfhaag werden met de papfles grootgebracht, hopelijk groeien ze toch nog verder mooi uit. Er werden 7 geitjes en 9 bokjes geboren uit diverse vaders en zo mochten, Joshua en Koen & Fidel, Floris en Ferdinand uit eigen fokkerij aan de slag. Een mooi bruinstippelbokje uit Angel vd Wachthoeve kon meerderen onder ons zeer bekoren. Twee Edelweis halfzusjes uit Floris toonden flink wat kwaliteit maar waren toch Oh zo wit dachten wij, doch voor de eigenaren en kleurliefhebbers geen enkel probleem en liefdevol werden zij ons voorgesteld. Bij Fresia liepen twee bokjes die zij nog maar pas had, vader Floris kan gerust zijn die twee komen er wel de degelijkheid kon je nu al opmerken. Pluimvee was hier ook in alle vormen en maten te bewonderen en trots liet Niels ons hiermee kennis maken, ook hier meer passie dan hobby voelde je meteen. Cochin, Hollands, Sabelpootkriel en natuurlijk Leghorn Bont, weer werden alle mogelijke doosjes gezocht en gevonden om ook hier weer eieren te bemachtigen en de grens over te smokkelen. Een gouden regel ook hier net zoals bij de geitjes, kleur combineren aan kwaliteit en iets nieuws creëren. Tegelijk kregen we ook wat tips mee en zo blijken de leghorns niet eetbaar tenzij je ze twaalf uur kookt en als geitjes niet meer in de stal willen blijven….kan je ze misschien eens afmesten… |
Adriaan Groeneveld - Het groene Weitje (Niet thuis)
Ondertussen had ons het jammerlijke nieuws bereikt dat Adriaan was opgeroepen om te werken en ons daardoor niet kon ontvangen op het “Groene Weitje” in Poederoyen. Van een domper gesproken, ikzelf had hier en menigeen met mij, zo naar uitgekeken en vooral om met den man in de babbel te gaan. Zeker dat in dit lichaam en geest menig geiten encyclopedie verborgen zit en leergierig als we zijn stelen we graag met trots.
Kees Van Nispen - De Barbadoshoeve
|
Oudenbosch op de “Barbadoshoeve” daar moesten we wezen voor onze laatste afspraak, onderweg werd er wat aan den weg getimmerd en Kees wilde ons absoluut verwelkomen op zijn “domein” zo graag zelfs dat hij ons maar liefst 60Km tegemoet kwam rijden, hoe diep zit dan de overgave. Wederom reden wij als laatsten en bij momenten had ik het gevoelen, dat het zeer flink vooruit ging en er niks rechtdoor bijwas, 25min later stonden wij aan de voordeur bij Marlies….nu allen naar het rekenmachientje…J….
Jazeker een domein, alles kraaknet zoals Kees er trouwens zelf ook altijd strak gestreken voorkomt, ik vermoed dat hij zo nu en dan toch de vuile broek aanmoet om dit alles zo te houden…of hij heeft een team achter zich.. In het geitenstalletje viel ons als eerste en met voorsprong de mooi in conditie staande Elinoir op, wat een fantastisch prachtige Adel dochter. Joshua had bij haar een bokje en een geitje nagelaten en Geert B. ging hier ook dadelijk en resoluut voor, zeker toen dit kleine ding éénmaal buiten nog eens de vrome ging uithangen en zo liet zien wat hij allemaal in de mars had. Halloween stond aan den andere kant mooi te zijn en had bij haar, twee geitjes en een bokje van Felix, vier mooi zwarte en zeer luxueuze diertjes. Oude Mel 77 “uit de Dumortier fokkerij” die moeder 72 en grootmoeder 65 alle eer bewijst door er blijvend jeugdig en sterk aansprekend voor te komen, had een bokje en geitje van Joshua bij zich lopen. De iets jongere Brunella (zonde toch van dat kromme staartje) bracht drie bokjes van Joshua, het snittigste van dit stelletje zal ook zijn weg gaan vinden naar de “Keppeblomme” bij mijne bokkenvriend Dirk Dumeez. Prachtige Celissa, een 77*Loekie dochter, bracht jammer genoeg ook één bok waardoor alles ..“te”. Na wederom als koningen, te zijn verwend met gezelligheid, spijs en drank was het de hoogste tijd om huiswaarts te keren en ook al waren we al in de buurt van de grens gekomen, toch nog een eindje te rijden. |
Tenslotte...
Wat was dit weer een enorm fijne ervaring en zeker één van de hoogtepunten uit ons jaar 2019.
Zeer graag bedank ik nog alle mensen die ons zo hartverwarmend wisten te ontvangen, de Geert en Ann om dit wederom prachtig foutloos te organiseren, de Chris om te rijden, de BDO voor het diner, vader Johan om BDO van zuurstof te blijven voorzien en al mijn meegereisde vrienden en vriendinnen voor de gezelligheid en warmte.
Zeer graag bedank ik nog alle mensen die ons zo hartverwarmend wisten te ontvangen, de Geert en Ann om dit wederom prachtig foutloos te organiseren, de Chris om te rijden, de BDO voor het diner, vader Johan om BDO van zuurstof te blijven voorzien en al mijn meegereisde vrienden en vriendinnen voor de gezelligheid en warmte.
