SHOW IN JESSEREN 9 juli 2022 (Belgische nationale).
u al weer voor de achttiende maal organiseerden de “Belgische Dwerggeiten Vrienden” onze Belgische Nationale keuring voor dwerggeitjes.
Een Nationale waar we naar goede gewoonte ook meerdere Nederlandse vrienden fokkers mogen verwelkomen, dit jaar was het niet anders wel in tegendeel.
We kwamen uit een goed weer periode in de weken, zelfs maanden voorafgaandelijk aan dit evenement en daardoor stonden meerdere diertjes al in een optimale conditie, gelukkig werd het iets minder in de week die aan de keuring vooraf ging, op de bewuste dag was er een zeer aangename temperatuur en dit al vanaf de vroege morgen, het duurde tot over de middag eer de warmte binnen de manege zat en dat wisten onze diertjes wel te waarderen.
Wederom was er geen moeite gespaard en lagen de keuringsring en de hokjes er onberispelijk bij. Ook catalogus en dag verloop, leken op een mooi ingestudeerd nummertje.
Daar ik vorig jaar wat later ter plaatse was, nu maar wat vroeger vertrokken en ja hoor, toen nog den Albert geklopt… het zou die dag wel de laatste keer zijn… Mijn vrouwke voor de allereerste keer mee voor een volle dag op geitenkeuring, om mij te helpen rustig mijn bende naar hun plaatsje te loodsen en na het festival terug allen in de verhuisbak.
Onze keurmeesters, de heren Wiersma en Plomp arriveerden wederom netjes op tijd, normaal gezien zou Evert Jan Regelink hebben mee gekeurd, maar door onvoorziene omstandigheden moest hij jammer genoeg afhaken. We zagen weinig tot geen onenigheid tussen de mannen bij het plaatsen van onze beestjes. Er werd veel aandacht besteed aan de tekorten in achterhand en gebruik van de achterbeentjes, menig diertje en eigenaar kregen dit dan ook te horen. De hals dracht en overgang vanuit het front werden ook zeer vaak benoemd in positieve of mindere mate. Maar makkelijk was het zeker niet altijd, de kwaliteit blijft immers maar dichter en dichter naar elkaar toe sluipen en zo had je in een aantal ringen diertjes op een vijfde plaats die op vorige gelegenheden vlotjes de kop trokken. Ik blijf het fantastisch vinden dat enkelen zich blijven geroepen voelen om zich van deze zeer zware en soms wel moeilijke taak te kwijten, respect! Om ze dan nog juist op hun verdiende plaats van dat ogenblik neer te zetten. En natuurlijk, zo soms was er wel eens éne of gene waar iemand dit dan anders ziet, doch al bij al stond éénieder weer op zijn of haar verdiende plaats we hoorden geen gemor aan de zijkant en dus zal het wel juist zijn geweest.
Jessie van de Vossenpoel was er ook weer terug bij en op haar achtste verjaardag zijn er nog zekerheden in het leven, zij komt ziet en overwint… Als allerlaatste in de catalogus trok zij toch weer het lakentje naar zich toe, al zag je heel duidelijk in haar show dat ze heel erg lastig was op haar baasje, zo wild zag ik haar nog nooit maar gelukkig beterde dat op het belangrijkste moment. Baasje had haar immers gezegd dat ze op pensioen mocht, maar ach, ze stond er wederom zo mooi voor dat ze echt niet mocht ontbreken, wat een prachtdier.
BZN 104 vd Marpolle, de jaarlingbok van de familie Meiresonne lijkt ook steeds krachtiger te worden en prachtig showend ging hij met het hoogste goed bij de jongens aan de haal. Normaal is het Dimitri die de cadans bepaald, deze 104 doet dat helemaal uit zichzelf.
Na een welkomstwoordje van Luc Dumortier vlogen we er moedig en verwachtingsvol in. Rondom de klok van 10h gingen we van start. 96 dieren van 16 inzenders, een mooi aantal. Zij het dat dit dan toch weer 10 diertjes minder waren dan vorig jaar. Gelukkig werd er geen enkel ingeschreven dier afgemeld en konden ze allemaal hun beste beentje voorzetten. Krachtig en kordaat zoals altijd, riep de immer sympathieke ringmeester Danny Borry ons op.
Rubriek 1 was een zeer goede rubriek boklammetjes met twee uitlopende diertjes duidelijk op kop.
Ombre van het Schipdonk mooi type, mooie overgangen, aanspreekbaar in gang en stand. Goede stap en show.
Lodewijk van het Heieinde fraai en goed bokje, maar net iets minder in show en afwerking dan de voorganger.
Black Label Society van de Roomberg meer dan 5 weken jonger dan de voorgangers en dat merk je aan de conditie. Maar een belovend diertje.
Rubriek 2 Een lastige gewone rubriek boklammetjes met duidelijk kopnummer.
Topolino FL1 van het Turkeyenhof mooie mannelijke opdruk met veel kracht, mooi in verhoudingen. Komt echter wat zwaar over.
Peter van het Laar mooi in stand met gepaste verhoudingen. Valt tijdens het rondgaan in de rubriek echter wat uit elkaar.
Jack van het Alpinohof bokje met duidelijk minder souplesse, wat aan de grote kant en trekt de rug wat rond.
Rubriek 3 was een duidelijke leuke rubriek jeugdbokken met aflopende kwaliteit.
BZN 104 van de Marpolle hele bijzondere voorhand en fraaie hals. Mooie show. Maar hij is wel vrij hoog aan de maat.
Beautifull van het Rheewold goede overgangen, mooie maat. Ronder kruis en minder soepel.
Pascal van de Optimist goed type bok, mooi in verhoudingen en goede belijning. Minder mooie hals – schouder overgang.
Tot zover de “te” weinig bokken.
In kampioensrubrieken werd de strijd beslecht in voordeel van
Boklammeren: Ombre van het Schipdonk en Lodewijk van het Heieinde
Oudere bokken: BZN 104 van de Marpolle en Beautifull van het Rheewold
Vervolgens de meisjes...
Rubriek 4 goede rubriek jongste geitlammetjes, met toch een duidelijk kopnummer.
Nellie van het Schipdonk heel compleet, mooie overgangen, goede presentatie en diepe stap.
Sterre van de Vossenpoel mooier in type dan voorganger, verliest het op de achterbenen.
Luna van de Steenblookhoeve best type, minder in de overgangen en komt wat hoekig over.
Rubriek 5 was een degelijke rubriek jongste geitlammetjes.
Nimke van het Reigershof zeer mooi van snit en een excellent type. Maar zwak op de achterbeentjes.
Lana van het Heieinde sluit hier perfect bij aan qua type, zeer mooi belijnd. Maar ook zij verliest het op achterbenen en nauwe stap.
Roxette van de St. Rochushoeve zit goed in elkaar en is correct gebouwd, doch ook hier een opmerking op de achterbeentjes.
Rubriek 6 was een eerder gewone rubriek jongste geitlammetjes met aflopende kwaliteit.
Silke van de Vossenpoel bijzonder natuurlijke uitstraling, kan goed bewegen, is fraai belijnd. Mocht wel wat meer luxe hebben in het voorhandje.
Lena van het Heieinde luxe diertje en heel mooi gesloten. Net iets minder goed op de achterbeentjes.
Eefje van de Veldhoeve eerder gewoon diertje met toch een mooie belijning, maar mist kracht in de beentjes en stapt wat nauw.
Rubriek 7 een zeer goede rubriek jongste geitlammetjes met twee aan elkaar gewaagde kopnummers.
Nisje van het Reigershof fraai halsje en kop, aansprekend diertje, mooi in verhouding en snit
Saartje van de Vossenpoel heel best geitje, dicht in de buurt van voorgangster maar net iets minder in de afwerking, vooral dan in de voorhand.
Lissa van het Schipdonk voldoende goed in de verhoudingen, mist en beetje de luxe en mooie overgangen van de voorgangsters.
Rubriek 8 een goede rubriek oudste geitlammetjes het best afgewerkte diertje op kop.
Saskia van het Rooiveld diertje met een fraai kopje en hals, jeugd en expressie en heel erg mooi afgewerkt. Met een goede presentatie en beengebruik er bovenop.
Sientje van de Vossenpoel een goed gebouwd geitje met een mooi halsje. Iets zwaarder in de borst, mocht wat meer luxe laten zien.
Melissa van het Schipdonk fraai in stand. Boven belijning net iets minder en laat zich niet van haar beste kant zien tijdens de rondgang, het halsje komt dan wat naar voren.
Rubriek 9 een goede rubriek van voor naar achter oudste geitlammetjes met uitlopend kopnummer.
Sylvie van het Rooiveld zeer correct van voor naar achter, mooi in boven belijning en zijaanzicht, veel luxe, heel fraai en soepel geitje dat enorm aanspreekt.
Quanto van de Remskeshoeve goed belijnd geitje, met iets minder luxe dan voorganger. Voorhandje zou iets netter mogen afgewerkt zijn, oogt daardoor iets zwaarder.
Marissa van het Schipdonk best en correct geitje, maar mist net die luxe en conditie van haar voorgangsters. Show zou ook nog wat beter kunnen.
Rubriek 10 een redelijke rubriek oudste geitlammetjes met weinig / kleine verschillen.
Elynn van de Kruisberg een echt lammetjestype met een goede belijning, maar mist kracht.
Lotte van de Vossenpoel correct gebouwd geitje met veel expressie. Meer dan royaal genoeg
Too Much Scott correct diertje met goede verhoudingen. Mocht meer halslengte hebben.
Rubriek 11 een eerder gewone rubriek oudste geitlammetjes compleetste diertje op kop.
Queenie van de Remskeshoeve compleet lammetje dat alles op een mooie manier combineert, correct van bouw en verhoudingen. Voldoende type.
Jolien van de Wachthoeve aansluitend qua type en voldoende luxe, met een iets minder mooie hals- schouderaansluiting.
Lisa van de Steenblookhoeve vrij correct in de verhoudingen, maar net iets minder luxe.
Rubriek 12 was een lastige rubriek oudste geitlammetjes met toch een uitlopend kopnummertje.
Nette van het Reigershof mooi gebouwd, enorm correct met goede benen.
Sunrise van het Rooiveld een correct gebouwd geitje van een mooi type dat in stand zeer aanspreekt. Mag wat meer power tijdens het rondgaan, halsje komt wat naar voren.
Tanja A van de Kruisberg een diertje met zeer mooie verhoudingen, laat het tijdens de show soms wat afweten.
Na de geitlammetjes was het tijd om een middagpauze in te gelasten en de nodige voedingsstoffen tot ons en de geitjes te laten komen, de heren keurmeesters waren immers helemaal overdonderd geworden van zoveel kwaliteit, iets waarop zij al meermaals de nadruk hadden gelegd. Om 13h15 werden we door de heer Borry terug ten strijde geroepen om onze jeugdgeitjes ten tonele te voeren.
Rubriek 13 was een beste rubriek jeugdgeiten met een uitlopende diertje.
Dina van de Veldhoeve fraai jeugdgeitje mooi belijnd, goed in verhoudingen. Mooie show.
Rita van de Vossenpoel mooi type dat zeer correct is. De halsaansluiting is net wat minder dan haar voorgangster.
Salsa Scott een beste geit die heel goed op de benen is. Ze zit echter iets losser in elkaar, mocht iets meer vlees en bespiering hebben.
Rubriek 14 was een vrij mooie rubriek jeugdgeiten met langzaam aflopende, eenvormige kwaliteit.
Rani van de Vossenpoel heel vrouwelijke uitstraling, mooie voorhand die het halsje er mooi bovenop draagt. Laat iets extra’s zien door de mooie presentatie.
Marjolein van het Reigershof hele mooie jeugdgeit, mooie hals aanzet en vloeiende boven belijning.
Dona van de Veldhoeve zeker ook een fraai geitje en niet zo ver van voorgangsters af. Achteraan ietsje nauwer, maar wel een mooi type.
Rubriek 15 was een hele goede rubriek jeugdgeiten met zeer mooie dieren.
Maaike van het Reigershof een echt jeugdgeitje met veel jeugduitstraling, heel fraai en met veel luxe, goed gebouwd en mooi in de verhoudingen.
Dianne van de Veldhoeve een hele beste geit, met veel kwaliteit, maar in de voorhand al net iets zwaarder.
Katrien van het Heieinde een zeer fraai en aansprekend geitje, de hals overgang mocht echter net iets vloeiender zijn.
Rubriek 16 goede rubriek jongere geiten met een uitlopend diertje op kop.
Jeanine van het Heieinde hele beste sterke geit, laat mooie vrouwelijke lijnen en type zien.
Kaylin van de Elsenburg is iets zwaarder met mooie wigvorm, maar iets nauwer op de achterbenen.
Lea van de Pijpjes mooie maat, maar een beetje recht, mist wat wigvorm. Dit komt mogelijks doordat het zich wat verzet en niet heel soepel loopt.
Rubriek 17 was een mooie rubriek oudere geiten kwaliteit van voor tot achter.
Pompidou Scott hele beste en sterke geit, luxe uitstraling met een goede show, zij past precies in het sjabloon van de standaard.
Kara van het Reigershof ook een kwaliteitsdier met veel vrouwelijkheid. Verhoudingen mochten net iets fraaier, afwerking is net ietsjes minder dan bij het dier op plaats één.
Nette van de Remskeshoeve fraai aansprekend diertje met goede verhoudingen, doch iets minder luxe dan de voorgangers.
Rubriek 18 was een goede rubriek oudere geiten met een zeer fraai dier op kop.
Pipet Scott bijzonder fraai diertje met een zeer mooie halsaansluiting en een enorme jeugduitstraling.
Nieneke van de Vossenpoel goede verhoudingen, bijzonder best dier met een mooie voorhand. Zij liet het zo soms wat afweten tijdens de presentatie. Olimpia van het Rooiveld vrouwelijk diertje met een mooie hals. Valt net achter de schoudertjes even wat weg, waardoor de bovenlijn wat minder is.
Rubriek 19 rubriek met drie prachtige veterane geiten het dier met de mooiste verhoudingen op kop.
Jessie van de Vossenpoel zeer goed bewaarde veteraan van een goed type, met een mooie boven belijning en een beste conditie. Duidelijk mindere show en bemerking op het kruis. Halleluja van de Wolfhaag zou zeker een concurrent kunnen zijn, maar nu net wat aan de schrale kant, mist daardoor die topconditie. Godin van de Elsenburg goed dier, mooi en fraai van type, de rugbelijning zou iets strakker mogen.
En dat waren de Dames, in de kampioensrubrieken werd de strijd beslecht in het voordeel van.
Jongste geitlam: Nisje van het Reigershof en Saartje van de Vossenpoel
Oudste geitlam: Saskia van het Rooiveld en Sylvie van het Rooiveld
Jeugdgeit: Maaike van het Reigershof en Dianne Van De Veldhoeve
Jongere geit: Jeanine van het Heieinde en Kaylin van de Elsenburg
Oudere geit: Pipet Scott en Pompidou Scott
Veteranen geit: Jessie van de Vossenpoel en Halleluja van de Wolfhaag
Het dagkampioenschap!!
Een Nationale waar we naar goede gewoonte ook meerdere Nederlandse vrienden fokkers mogen verwelkomen, dit jaar was het niet anders wel in tegendeel.
We kwamen uit een goed weer periode in de weken, zelfs maanden voorafgaandelijk aan dit evenement en daardoor stonden meerdere diertjes al in een optimale conditie, gelukkig werd het iets minder in de week die aan de keuring vooraf ging, op de bewuste dag was er een zeer aangename temperatuur en dit al vanaf de vroege morgen, het duurde tot over de middag eer de warmte binnen de manege zat en dat wisten onze diertjes wel te waarderen.
Wederom was er geen moeite gespaard en lagen de keuringsring en de hokjes er onberispelijk bij. Ook catalogus en dag verloop, leken op een mooi ingestudeerd nummertje.
Daar ik vorig jaar wat later ter plaatse was, nu maar wat vroeger vertrokken en ja hoor, toen nog den Albert geklopt… het zou die dag wel de laatste keer zijn… Mijn vrouwke voor de allereerste keer mee voor een volle dag op geitenkeuring, om mij te helpen rustig mijn bende naar hun plaatsje te loodsen en na het festival terug allen in de verhuisbak.
Onze keurmeesters, de heren Wiersma en Plomp arriveerden wederom netjes op tijd, normaal gezien zou Evert Jan Regelink hebben mee gekeurd, maar door onvoorziene omstandigheden moest hij jammer genoeg afhaken. We zagen weinig tot geen onenigheid tussen de mannen bij het plaatsen van onze beestjes. Er werd veel aandacht besteed aan de tekorten in achterhand en gebruik van de achterbeentjes, menig diertje en eigenaar kregen dit dan ook te horen. De hals dracht en overgang vanuit het front werden ook zeer vaak benoemd in positieve of mindere mate. Maar makkelijk was het zeker niet altijd, de kwaliteit blijft immers maar dichter en dichter naar elkaar toe sluipen en zo had je in een aantal ringen diertjes op een vijfde plaats die op vorige gelegenheden vlotjes de kop trokken. Ik blijf het fantastisch vinden dat enkelen zich blijven geroepen voelen om zich van deze zeer zware en soms wel moeilijke taak te kwijten, respect! Om ze dan nog juist op hun verdiende plaats van dat ogenblik neer te zetten. En natuurlijk, zo soms was er wel eens éne of gene waar iemand dit dan anders ziet, doch al bij al stond éénieder weer op zijn of haar verdiende plaats we hoorden geen gemor aan de zijkant en dus zal het wel juist zijn geweest.
Jessie van de Vossenpoel was er ook weer terug bij en op haar achtste verjaardag zijn er nog zekerheden in het leven, zij komt ziet en overwint… Als allerlaatste in de catalogus trok zij toch weer het lakentje naar zich toe, al zag je heel duidelijk in haar show dat ze heel erg lastig was op haar baasje, zo wild zag ik haar nog nooit maar gelukkig beterde dat op het belangrijkste moment. Baasje had haar immers gezegd dat ze op pensioen mocht, maar ach, ze stond er wederom zo mooi voor dat ze echt niet mocht ontbreken, wat een prachtdier.
BZN 104 vd Marpolle, de jaarlingbok van de familie Meiresonne lijkt ook steeds krachtiger te worden en prachtig showend ging hij met het hoogste goed bij de jongens aan de haal. Normaal is het Dimitri die de cadans bepaald, deze 104 doet dat helemaal uit zichzelf.
Na een welkomstwoordje van Luc Dumortier vlogen we er moedig en verwachtingsvol in. Rondom de klok van 10h gingen we van start. 96 dieren van 16 inzenders, een mooi aantal. Zij het dat dit dan toch weer 10 diertjes minder waren dan vorig jaar. Gelukkig werd er geen enkel ingeschreven dier afgemeld en konden ze allemaal hun beste beentje voorzetten. Krachtig en kordaat zoals altijd, riep de immer sympathieke ringmeester Danny Borry ons op.
Rubriek 1 was een zeer goede rubriek boklammetjes met twee uitlopende diertjes duidelijk op kop.
Ombre van het Schipdonk mooi type, mooie overgangen, aanspreekbaar in gang en stand. Goede stap en show.
Lodewijk van het Heieinde fraai en goed bokje, maar net iets minder in show en afwerking dan de voorganger.
Black Label Society van de Roomberg meer dan 5 weken jonger dan de voorgangers en dat merk je aan de conditie. Maar een belovend diertje.
Rubriek 2 Een lastige gewone rubriek boklammetjes met duidelijk kopnummer.
Topolino FL1 van het Turkeyenhof mooie mannelijke opdruk met veel kracht, mooi in verhoudingen. Komt echter wat zwaar over.
Peter van het Laar mooi in stand met gepaste verhoudingen. Valt tijdens het rondgaan in de rubriek echter wat uit elkaar.
Jack van het Alpinohof bokje met duidelijk minder souplesse, wat aan de grote kant en trekt de rug wat rond.
Rubriek 3 was een duidelijke leuke rubriek jeugdbokken met aflopende kwaliteit.
BZN 104 van de Marpolle hele bijzondere voorhand en fraaie hals. Mooie show. Maar hij is wel vrij hoog aan de maat.
Beautifull van het Rheewold goede overgangen, mooie maat. Ronder kruis en minder soepel.
Pascal van de Optimist goed type bok, mooi in verhoudingen en goede belijning. Minder mooie hals – schouder overgang.
Tot zover de “te” weinig bokken.
In kampioensrubrieken werd de strijd beslecht in voordeel van
Boklammeren: Ombre van het Schipdonk en Lodewijk van het Heieinde
Oudere bokken: BZN 104 van de Marpolle en Beautifull van het Rheewold
Vervolgens de meisjes...
Rubriek 4 goede rubriek jongste geitlammetjes, met toch een duidelijk kopnummer.
Nellie van het Schipdonk heel compleet, mooie overgangen, goede presentatie en diepe stap.
Sterre van de Vossenpoel mooier in type dan voorganger, verliest het op de achterbenen.
Luna van de Steenblookhoeve best type, minder in de overgangen en komt wat hoekig over.
Rubriek 5 was een degelijke rubriek jongste geitlammetjes.
Nimke van het Reigershof zeer mooi van snit en een excellent type. Maar zwak op de achterbeentjes.
Lana van het Heieinde sluit hier perfect bij aan qua type, zeer mooi belijnd. Maar ook zij verliest het op achterbenen en nauwe stap.
Roxette van de St. Rochushoeve zit goed in elkaar en is correct gebouwd, doch ook hier een opmerking op de achterbeentjes.
Rubriek 6 was een eerder gewone rubriek jongste geitlammetjes met aflopende kwaliteit.
Silke van de Vossenpoel bijzonder natuurlijke uitstraling, kan goed bewegen, is fraai belijnd. Mocht wel wat meer luxe hebben in het voorhandje.
Lena van het Heieinde luxe diertje en heel mooi gesloten. Net iets minder goed op de achterbeentjes.
Eefje van de Veldhoeve eerder gewoon diertje met toch een mooie belijning, maar mist kracht in de beentjes en stapt wat nauw.
Rubriek 7 een zeer goede rubriek jongste geitlammetjes met twee aan elkaar gewaagde kopnummers.
Nisje van het Reigershof fraai halsje en kop, aansprekend diertje, mooi in verhouding en snit
Saartje van de Vossenpoel heel best geitje, dicht in de buurt van voorgangster maar net iets minder in de afwerking, vooral dan in de voorhand.
Lissa van het Schipdonk voldoende goed in de verhoudingen, mist en beetje de luxe en mooie overgangen van de voorgangsters.
Rubriek 8 een goede rubriek oudste geitlammetjes het best afgewerkte diertje op kop.
Saskia van het Rooiveld diertje met een fraai kopje en hals, jeugd en expressie en heel erg mooi afgewerkt. Met een goede presentatie en beengebruik er bovenop.
Sientje van de Vossenpoel een goed gebouwd geitje met een mooi halsje. Iets zwaarder in de borst, mocht wat meer luxe laten zien.
Melissa van het Schipdonk fraai in stand. Boven belijning net iets minder en laat zich niet van haar beste kant zien tijdens de rondgang, het halsje komt dan wat naar voren.
Rubriek 9 een goede rubriek van voor naar achter oudste geitlammetjes met uitlopend kopnummer.
Sylvie van het Rooiveld zeer correct van voor naar achter, mooi in boven belijning en zijaanzicht, veel luxe, heel fraai en soepel geitje dat enorm aanspreekt.
Quanto van de Remskeshoeve goed belijnd geitje, met iets minder luxe dan voorganger. Voorhandje zou iets netter mogen afgewerkt zijn, oogt daardoor iets zwaarder.
Marissa van het Schipdonk best en correct geitje, maar mist net die luxe en conditie van haar voorgangsters. Show zou ook nog wat beter kunnen.
Rubriek 10 een redelijke rubriek oudste geitlammetjes met weinig / kleine verschillen.
Elynn van de Kruisberg een echt lammetjestype met een goede belijning, maar mist kracht.
Lotte van de Vossenpoel correct gebouwd geitje met veel expressie. Meer dan royaal genoeg
Too Much Scott correct diertje met goede verhoudingen. Mocht meer halslengte hebben.
Rubriek 11 een eerder gewone rubriek oudste geitlammetjes compleetste diertje op kop.
Queenie van de Remskeshoeve compleet lammetje dat alles op een mooie manier combineert, correct van bouw en verhoudingen. Voldoende type.
Jolien van de Wachthoeve aansluitend qua type en voldoende luxe, met een iets minder mooie hals- schouderaansluiting.
Lisa van de Steenblookhoeve vrij correct in de verhoudingen, maar net iets minder luxe.
Rubriek 12 was een lastige rubriek oudste geitlammetjes met toch een uitlopend kopnummertje.
Nette van het Reigershof mooi gebouwd, enorm correct met goede benen.
Sunrise van het Rooiveld een correct gebouwd geitje van een mooi type dat in stand zeer aanspreekt. Mag wat meer power tijdens het rondgaan, halsje komt wat naar voren.
Tanja A van de Kruisberg een diertje met zeer mooie verhoudingen, laat het tijdens de show soms wat afweten.
Na de geitlammetjes was het tijd om een middagpauze in te gelasten en de nodige voedingsstoffen tot ons en de geitjes te laten komen, de heren keurmeesters waren immers helemaal overdonderd geworden van zoveel kwaliteit, iets waarop zij al meermaals de nadruk hadden gelegd. Om 13h15 werden we door de heer Borry terug ten strijde geroepen om onze jeugdgeitjes ten tonele te voeren.
Rubriek 13 was een beste rubriek jeugdgeiten met een uitlopende diertje.
Dina van de Veldhoeve fraai jeugdgeitje mooi belijnd, goed in verhoudingen. Mooie show.
Rita van de Vossenpoel mooi type dat zeer correct is. De halsaansluiting is net wat minder dan haar voorgangster.
Salsa Scott een beste geit die heel goed op de benen is. Ze zit echter iets losser in elkaar, mocht iets meer vlees en bespiering hebben.
Rubriek 14 was een vrij mooie rubriek jeugdgeiten met langzaam aflopende, eenvormige kwaliteit.
Rani van de Vossenpoel heel vrouwelijke uitstraling, mooie voorhand die het halsje er mooi bovenop draagt. Laat iets extra’s zien door de mooie presentatie.
Marjolein van het Reigershof hele mooie jeugdgeit, mooie hals aanzet en vloeiende boven belijning.
Dona van de Veldhoeve zeker ook een fraai geitje en niet zo ver van voorgangsters af. Achteraan ietsje nauwer, maar wel een mooi type.
Rubriek 15 was een hele goede rubriek jeugdgeiten met zeer mooie dieren.
Maaike van het Reigershof een echt jeugdgeitje met veel jeugduitstraling, heel fraai en met veel luxe, goed gebouwd en mooi in de verhoudingen.
Dianne van de Veldhoeve een hele beste geit, met veel kwaliteit, maar in de voorhand al net iets zwaarder.
Katrien van het Heieinde een zeer fraai en aansprekend geitje, de hals overgang mocht echter net iets vloeiender zijn.
Rubriek 16 goede rubriek jongere geiten met een uitlopend diertje op kop.
Jeanine van het Heieinde hele beste sterke geit, laat mooie vrouwelijke lijnen en type zien.
Kaylin van de Elsenburg is iets zwaarder met mooie wigvorm, maar iets nauwer op de achterbenen.
Lea van de Pijpjes mooie maat, maar een beetje recht, mist wat wigvorm. Dit komt mogelijks doordat het zich wat verzet en niet heel soepel loopt.
Rubriek 17 was een mooie rubriek oudere geiten kwaliteit van voor tot achter.
Pompidou Scott hele beste en sterke geit, luxe uitstraling met een goede show, zij past precies in het sjabloon van de standaard.
Kara van het Reigershof ook een kwaliteitsdier met veel vrouwelijkheid. Verhoudingen mochten net iets fraaier, afwerking is net ietsjes minder dan bij het dier op plaats één.
Nette van de Remskeshoeve fraai aansprekend diertje met goede verhoudingen, doch iets minder luxe dan de voorgangers.
Rubriek 18 was een goede rubriek oudere geiten met een zeer fraai dier op kop.
Pipet Scott bijzonder fraai diertje met een zeer mooie halsaansluiting en een enorme jeugduitstraling.
Nieneke van de Vossenpoel goede verhoudingen, bijzonder best dier met een mooie voorhand. Zij liet het zo soms wat afweten tijdens de presentatie. Olimpia van het Rooiveld vrouwelijk diertje met een mooie hals. Valt net achter de schoudertjes even wat weg, waardoor de bovenlijn wat minder is.
Rubriek 19 rubriek met drie prachtige veterane geiten het dier met de mooiste verhoudingen op kop.
Jessie van de Vossenpoel zeer goed bewaarde veteraan van een goed type, met een mooie boven belijning en een beste conditie. Duidelijk mindere show en bemerking op het kruis. Halleluja van de Wolfhaag zou zeker een concurrent kunnen zijn, maar nu net wat aan de schrale kant, mist daardoor die topconditie. Godin van de Elsenburg goed dier, mooi en fraai van type, de rugbelijning zou iets strakker mogen.
En dat waren de Dames, in de kampioensrubrieken werd de strijd beslecht in het voordeel van.
Jongste geitlam: Nisje van het Reigershof en Saartje van de Vossenpoel
Oudste geitlam: Saskia van het Rooiveld en Sylvie van het Rooiveld
Jeugdgeit: Maaike van het Reigershof en Dianne Van De Veldhoeve
Jongere geit: Jeanine van het Heieinde en Kaylin van de Elsenburg
Oudere geit: Pipet Scott en Pompidou Scott
Veteranen geit: Jessie van de Vossenpoel en Halleluja van de Wolfhaag
Het dagkampioenschap!!
Bokken: BZN 104 van de Marpolle
|
Geiten: Jessie van de Vossenpoel
|
Klik HIER om de foto's van alle kampioenen te bekijken!
En zo kwam er wederom een eind aan een wel zeer mooie Nationale hobby dag waar we weer iets moois mochten beleven met ons allen.
Blijft mij nog, om éénieder betrokken op één of andere wijze bij het verwezenlijken van dit fantastische samenzijn, te danken. Maar in het bijzonder wederom mijn twee lieftallige secretaresses Krisje en Ann voor hun aantekeningen, die ik echt wel nodig had om de juiste verwoordingen van onze keurmeesters weer te geven. Juf Ann geef ik hierbij een hoogste onderscheiding naar schoon schrift en taalgebruik, een voorbeeld voor de groeiende jeugd. Krisje evenzeer voor haar deskundigheid en kennis van geit en bok.
Verslag: Freddy RAEYMAEKERS
En zo kwam er wederom een eind aan een wel zeer mooie Nationale hobby dag waar we weer iets moois mochten beleven met ons allen.
Blijft mij nog, om éénieder betrokken op één of andere wijze bij het verwezenlijken van dit fantastische samenzijn, te danken. Maar in het bijzonder wederom mijn twee lieftallige secretaresses Krisje en Ann voor hun aantekeningen, die ik echt wel nodig had om de juiste verwoordingen van onze keurmeesters weer te geven. Juf Ann geef ik hierbij een hoogste onderscheiding naar schoon schrift en taalgebruik, een voorbeeld voor de groeiende jeugd. Krisje evenzeer voor haar deskundigheid en kennis van geit en bok.
Verslag: Freddy RAEYMAEKERS
LAMMERENDAG 29 mei 2021 (Tildonk)
|
Klik op een foto om deze in groot formaat te bekijken.
Met dank aan fotograaf Danny Borry en Freddy Raeymaekers voor het verslag. |
Eindelijk was het dan zover en mochten we na meer dan een jaar weer iets organiseren, wel onder strikte voorwaarden gezien Corona maar dan nog. Buitenactiviteit voor 25 personen, dit alles volgens de geldende Corona-proof regels. Bevestigd door het college van Burgemeester en Schepenen, ter zitting 20 Mei 2021 te Tildonk. Afstandsregels te handhaven, dragen van mond – neuskapje en desinfecteren van de handen waren verplicht. En tof, iedereen deed zijn uiterste best om dit zo goed mogelijk op te volgen, waarvoor onze welgemeende dank. Wederom waren wij te gast op een wondermooie locatie, de schonen tuin van de familie Bosmans Geert, alwaar wij al enkele jaren innig kunnen genieten van de diertjes, de rust en elkaar. Immers wat was het weer leuk en deugddoend om elkaar nog eens te zien in levende lijve en onder een stralende Meizon, waarvan we het bestaan ook al bijna vergeten waren. Uiteindelijk waren we met 21 ingeschrevenen die overschot van gelijk hadden daar te zijn. We zagen diertjes uit negen van onze stamboekstallen mooi verdeeld in 15 bokjes en een 30tal geitjes. Mensenlief wat een kwaliteit, eigenlijk was er niet één die volledig uit de toon viel en het éne was al mooier dan het andere. Een leuk opzet eigenlijk iedereen die kan, durft en mag zijn idee verwoorden. De gekozen beste van elke stal, ook al was hier soms geen unanimiteit en deed de democratie dan maar het werk, werd opzij gezet en uiteindelijk hadden we dan X aantal besten. Deze werden dan nog wel eens goed bekeken maar een podium plaatsten we helemaal niet. Dat is straks aan onze heren keurmeesters, ik herhaal wat ik al jaren zeg, ik wil en nu al zeker niet…in hun illustere schoenen staan, het gaat op details en show, show en nog eens aankomen. De Geert had ons wederom rijkelijk voorzien van drank en mijn Domenica zorgde voor de broodjes en de kilo’s kipsalade. Ik had gehoopt hier nog mee de nacht in te gaan om mijn buikje te plezieren, niks dus alles, maar dan ook alles was op. Ik zag niets dan blije gezichten, hoorde niets dan lovende woorden, wat waren we blij met deze onvergetelijke menselijke hobbyuurtjes. Freddy. |
STALLENBEZOEK IN NEDERLAND (APRIL 2019)
|
Vertical Divider
We trekken naar Noord-Holland en omstreken...
De attributen van Freddy...
Dank voor het verslag! |
HET BOKKENOFFENSIEF VAN BDO
Een verslag van het stallenbezoekweekeinde in Nederland. Verslaggever: Freddy RAEYMAEKERS KLIK HIER VOOR DE FOTOREPORTAGE Nu al voor het vierde jaar op rij trokken we Nederland binnen om te gaan kijken hoe onze collega geittenbreiers hun deel van de hobby beleefden.
De verwijzing in titel zal uiteindelijk wel duidelijk worden, maar het weze gezegd dat de oogst rijkelijk was, een bewijs te meer dat we kwaliteit zagen. Je kan stellen dat we “van hieruit gezien dan toch”de volledige linkerkant van Nederland pakten, zij het met een kleine centrale sprong naar Voorthuizen. De planning die hadden onze Geert en zijn Ann wederom helemaal in detail uitgewerkt, iets wat door al de meegereisden unaniem ruim werd bejubeld. Op zaterdag zouden we starten bij de Familie Zuurbier (De Sappewerf) te Heerhugowaard om daarna naar de Familie Groot (Elsenburg) te Andijk te rijden en de zaterdag afsluitende met een bezoek aan de Familie Van Veldhuizen (Wieringermeer) te Wieringerwerf. De overnachting was gepland in Harderwijk bij hotel Van Der Valk, ja watte! Op zondag stonden fokkerijen te bewonderen van Ghijs Druyff (Lankeren) te Voorthuizen, de Familie Van Eck (Wachthoeve) te Leerbroek & Adriaan Groeneveld (Groene Weitje) te Poederoyen en afsluitend gingen we langs bij de Familie Kees en Marlies Van Nispen (Barbadoshoeve) te Oudenbosch. Zoals jullie kunnen lezen een uitgebalanceerd geheel, alwaar we rustig de tijd konden nemen en ons niet hoefden op te jagen teneinde timings te halen. Naar goede gewoonte en analogie met voorgaande jaren vertrokken ik, ons Dominica en de Chrisjes wederom op vrijdagmiddag. Chrisje had gezocht en gevonden een zeer pittoreske B&B in Egmond Binnen” Synodicampus” met enige vervorming “het zenden over de velden” de uitbaters Tiny en Huugh een vierde generatie bewoners, waren de meest vriendelijke mensen. Dat de heer des huizes “ne plekker” ware geweest zal je geweten hebben en dat was dan ook overal te zien, tot en met de tuin toe. Doch net dit gaf een zeer uniek gevoelen aan deze plaats. Voorwaar ik zeg U, allen daarheen maar liefst niet te gelijk, gelieve wat te spreiden… Mooi in de namiddag aangekomen gingen we in Egmond nog wat uitwaaien aan zee om een frisse neus op te halen. Een plaatselijke schone gaf ons een parkingstip waardoor we drinkgeld spaarden om in “ De Zilte Zoen” binnen te duiken voor wat gerstenat, druivensap en sterker wordende verhalen. Dit kon echter het hongergevoel geenszins stillen en we trokken terug naar onze B&B, ietwat opgefrist liepen we naar “Het wapen van Egmond, nu herberg Binnen” alwaar we een tafeltje hadden gereserveerd. Vrij vlug had ik het dienstertje zo van de kaart dat het nog lastig was om een aperitiefje aan tafel te krijgen en het voorgerecht de hoofdschotel achterna kwam, maar helemaal mijn fout en het was er super lekker, de gambascampi’s zijn er top. Na een heerlijk verkwikkende nachtrust en een fantastisch ontbijt, dankten we de lieve B&B uitbaters en gingen op pad, na betaald te hebben natuurlijk. De enorme en aan diversiteit niet ontbrekende bloemenvelden, waren een ware streling over onze vlaamsche ogen. Wat een pracht en dan te weten dat het hem hier in eerste gaat over datgene wat zich onder de grond afspeelt, de knol de bloembol die er het opvolgende jaar voor nog betere kwaliteit en bloemenpracht moet zorgen. |
Aad Zuurbier – De Sappenwerf
|
Ietwat in lijn met bovenstaande “de verbetering” reden we naar ons eerste adresje van de dag De Sappenwerf van Ruda en Aad Zuurbier, gelegen op hun anjerkwekerij die tijdlang geleden was overgedragen aan hun Neef en waar Aad nu deels werknemer was. Opvallend was zeker wel dat er hier geen strohalm of mooie anjer fout lag, zo netjes en proper gewoonweg kraaknet.
Op de bedrijfsvijver speelden de gelukkige futen dat het een lieve lust was. In de ontbijtruimte werden wij zeer hartelijk ontvangen door onze eerste geitenvrienden en ontbrak het ons aan niets. Langzaamaan werd ons groepje ook compleet, met ons vieren, Johan, Dirk, Gerard, Katleen & Kris, Geert, Ann & Geert, trokken we naar de geitenstal van Aad. Sinds 1972 heeft Aad onze tuinjuweeltjes al en stond hij mee aan de wieg van onze geitenstandaard. Er werden dit jaar op de Sappenwerf 8 geitjes en 3 bokjes geboren, daar moet je dan weer mee verder en dat kon zeker ook. Vooral Glenn Van het Averheino was ingezet, maar ook Valerio van Carpe Diem liet hier plantgoed achter in Magan een Conclusions jeugddochter, het geitje hieruit leek ons zeer aansprekend. Ook ontdekten we hier een nieuwe kleurslag “het zebrahalsje”. Bij Pem de stammoeder zaten nog drie kwieke geitjes die zij blijkbaar zonder probleem groot kon krijgen. Ook Esca van de Elsenburg zat er hier nog zeer best bewaard bij. De jongere Anne van de Sappewerf kon ons ook bekoren. Van de 9 boxen bleven er heel slim drie leeg, we zien dit al eens anders. We dankten voor de gastvrijheid en weg waren we |
Michiel Groot - De Elsenburg
|
GPS is ondertussen niet meer weg te denken uit ons mensenbestaan, maar als je dan drie auto’s ziet vertrekken richting Andijk en deze allen een andere richting opgaan, dan is het grijpen naar die oude vertrouwde wegenkaart toch niet meer zo veraf. Het sneeuwde zelfs toen we op het pioenrozen landgoed aankwamen, toch stond Michiel ons al op te wachten. De dampende soep en rijkelijk gevulde tafel overtuigden ons wederom van het welkom zijn, zelfs de pup was enorm enthousiast over ons bezoek. Enkele foto’s tegen de muur van de GR’s uit eigen kweek werden nog wat besproken en bewonderd alvorens we de stal introkken. De nieuwsgierigheid en spanning kon je voelen stijgen en bij sommigen was een verhoogde hartslag de keel aan het omknellen op het pad er naartoe, hier haalden we immers al meerdere topdieren weg. Wat Esmay’s GR 2 in de Heieinde en Rooiveld fokkerij lapte deed Fleurs GR hier vlotjes over en maar liefst 7 van zijn jeugddochters waren nog te bewonderen. Persoonlijk was ik vooral zot en helemaal weg van de jaarse Gitta dochter Ivy, wat een flair, luxe, type, uitstraling en zo veel ander wondermoois….ik houd alvast een stalletje vrij.
Vooral Joshua VD Wolfhaag bracht hier een achttal leuke geitlammetjes waarvan wij het Godinlammetje toch het meest in huis vonden hebben. Maar het mooiste geitlammetje vonden wij dan toch, dit van Hanna Rosa* Christiaan VD Loarikshoeve een zeer apart luxe diertje. Den Dirk reageerde bliksemsnel hij was ons allemaal te vlug af, zo zal het broertje van deze parel naar de Keppeblomme verhuizen om daar de concurrentie aan te gaan. Ook zagen we nog een aansprekend geitlam van Goliath van het Averheino. Bij Gitta zat dan weer een zwart boklam met een prachtig voorhandje en dito hals, hierin had Ultsje fan it Butenlan een waardige zoon nagelaten. Er moesten nog twee Fleur GR dochters lammeren in een volgende week, van deze sprong Isis er vooral uit door haar correctheid, expressie en opdruk. De oude Cassa Rosa en Digna, stonden er als het ware nog altijd te blinken. Wat mis ik de Elsenburg site, om een eventuele fout in extremis te rechten. We keken werkelijk onze ogen uit en dat zouden we ook gaan doen op ons volgende adres, waar we snel naartoe moesten vader tijd wacht toch nooit. |
Jan Van Veldhuizen – De Wieringermeer
|
In het Wagenpad moesten we wezen, nu voor een “pad” leek me dit een vrij lange asfaltbaan, maar het klopte wel en in Wieringerwerf kwamen wij aan.
De “Wieringermeer” een voor mij althans, tot de verbeelding sprekende stal waar ik al zoveel over hoorde maar nog nooit het geluk had er gast te zijn. Nu was het dan eindelijk zover, het gonsde er van het leven en waar je ook keek overal kwam er wel iets achter of onderuit, enorm veel watervogels eendjes, ganzen en zwanen, zo divers dat ik van sommigen het bestaan niet eens kende. Een grote kolonie Hollandse kroppers in allerhande kleurslagen zagen er ook zeer lekker uit samen met wat kippetjes hier en een fazantje daar. We werden zeer hartelijk ontvangen door de bewoners van deze immens statige hoeve, de goedlachse familie Ina en Jan van Veldhuizen. Dadelijk troonden wij naar de grote stal, alwaar maar liefst veertig jawel 40 boxen in ondergebracht waren en er leek er mij niet één leeg te zijn. Uiteraard warmde deze bende de grote ruimte mooi op en was er zeker voldoende luchtvoorziening om een goede geitenaccommodatie te zijn Het slechte nieuws over Felix had ik pas de dag voordien opgevangen een flinke streep door de rekening, hem wachte immers nog zo veel moois. Gelukkig werden er vele nakomelingen van dit bijna perfecte dier geboren en hopelijk doen zijn nazaten hem alle eer aan, we gaan het al heel vlug zien. Ergens gaandeweg ben ik toch de tel wel kwijtgeraakt maar het aantal verschillende bokken waarmee de Wieringer staldames bezwangerd werden moet zo om en bij het dozijn hebben gelegen. Nee, nee….gewoon één op één. Ik zag de namen van Felix, Henk, Hans,Ultsje, Graaf, Abeltje, Arendsoog, Floris, Marvin,Kruimeltje, Jason,Navigator 22…de achternamen… daar is een pilsje aan verbonden voor de eerste die ze mij aflevert op de geiten Nationale. Van ver zag ik Charon al staan, wat zeggen we dan van kwaliteit? Juist, die steekt er altijd bovenuit, ik haaste mij daar naartoe een kwestie van den Dirk voor te zijn, doch het was een zeer aansprekend geitlam van Ultsje dat me vragend aankeek, hierover onderhandelen had natuurlijk geen zin. Hannie de Charondochter en Famke een Derk nazaat, deze moest ik vervolgens zien te spotten, ik had immers mijn huiswerk gemaakt en daar deze diertjes mij al eens waren opgevallen wilde ik zeker hun kinders zien. Bij Hannie trof ik een snittig bokje van Kruimeltje, benieuwd wat dit wordt. In het verblijf van Famke konden we een mooi bruin geitlam van Jason zien. Bij Hennie had Navigator 22 een zeer sprekend bruin geitlam geproduceerd. Bij Jamilla VD Wolfhaag een zeer luxe zwartje van Abeltje en bij Ursula 454 vh Averheino had Felix als troost, een even luxe zwart bokje nagelaten. Fatima, de zus van Felix had er maar liefst vijf van Navigator 22. Maar vooral de Ultsjes vielen in de breedte het meest op, hij heeft het in deze stal zeer goed gedaan en zo zal ook het mooie goed aangesloten en goed op de benen staande bokje van Kato zijn weg naar Erembodegem wel vinden. In een volgend stalletje vooral Kruimeltjes en bij Gerdie zelfs een heel mooi. Ook Gejanne die we hier zagen is een zeer mooi jeugdgeitje. De twee jeugdzusjes die daar nog samen zaten lammerden ook in dezelfde nacht en brachten elks twee bokjes, daar de vier nu door beide moeders als kind worden aanzien, zal enkel genonderzoek uitsluitsel kunnen brengen. Ook de bokken mochten nog even opdraven, Duncan is ons ondertussen wel bekend maar Henk en Ultsje zijn nog wat verser en als jeugdbokjes bijna elkaars tegenpolen maar zeker met elk hun specifieke kwaliteiten. In de veranda werden wij verwend met allerlei lekkers en Dame Ina had werkelijk haar uiterste best gedaan om het ons zo gezellig mogelijk te maken wat een schat van een vrouw, daar heeft Jantje het echt wel mee getroffen. Wij wisten wel over de schilderhobby van Jan, maar dat bleek heel veel meer te zijn en hier hangt waarlijk echte kunst tussen, levensechte dieren die zo van het doek kunnen afstappen om je een aai over den kop te vragen. Naast dit museum, nog een ruimte voor de miniatuur John Deere tractoren van de zoon, maar liefst 800 stuks bijna zoveel als pa en ma geiten hebben. |
Hotel Van Der Valk - Harderwijk
|
Deze schatten van mensen achter ons latende trokken we naar het hotel Van Der Valk in Harderwijk, daar wachte ons den dis en zouden we ook heerlijk blijven overnachten. Het was wel een heel eind karren eer we er zouden zijn en blijkbaar was er een korte route die over het water leidde en Amsterdam onder ons zou laten. Water zagen we echter bijna niet en de verbeeldingsvolle hoofdstad schoof traag boven ons door, iets was er GPS gewijs wederom foutgegaan. Toen we uiteindelijk aankwamen bij het gigantisch mooie complex, stond den Geert ons al welkom te zwaaien vanop zijn balkon, toen we bij het binnenlopen Kris en Katleen ook al even gelukkig en met fonkelende oogjes tegenkwamen, hadden we een vaag vermoeden.
Dit werd minuutjes later bevestigd toen mijne schat de kamerdeur opende en het idee me besloop, haar hier nooit meer te pakken te krijgen. Het al even luxueuze bubbelbad had onze vrienden dus al duidelijk kunnen verleiden, logisch misschien zij hadden ons immers meer dan een half uur losgereden. Iets later moesten we aan tafel, wederom werd dit magnifieke menu ons aangeboden door de vereniging en dat voor 15 euro lidgeld, dank BDO. Lekker gegeten en genoten van elkaars gezelschap en verhalen, gingen we den nacht in en ik sliep alvast voortreffelijk, wel had ik mijne wekker een uurtje vroeger laten aflopen…immers, het bubbelbad wachte… Na een stevig ontbijt pakten we terug onze koffers en gingen op pad voor dag twee van onze nu al memorabele reis. |
Gijs Druyff - Lankerenstal
|
Een fokkerij die me de afgelopen jaren zo nu en dan toch heel positief was opgevallen, wie er bij A Tygo en A Sifra niet blijkt te weten waarover het gaat…die heeft echt niet goed opgelet.
Toen Ghijs me vorig jaar contacteerde om moeder A Rosalie te dekken met den Adel, leek dit me een heel interessant gegeven en heel benieuwd reden we dit resultaat nu tegemoet. We kwamen aan bij een piekfijn iets uit de kluiten gewassen varkensbedrijf waar er zeker meer dan honderd moeten gezeten hebben. Het koppel kwam ons al tegemoet en welkom voelden we ons zeker. Dadelijk maar naar de stal, waar negen geiten en hun offspring ons opwachtte om de zware selectie te doorstaan. Bijna allemaal hadden ze wel nen andere vent gehad, zo waren Goliath, Adel, Dinnand, Duncan, BZN 93 en A Tygo de gelukkigen geweest en zorgden zij voor negen geitlammetjes. Bij A Sifra, zaten er twee zwartjes van Goliath waar menigeen onder ons een zuchtje van opwinding slaakte toen ze werden voorgesteld. Oude A Noralie zat al helemaal terug alleen, maar mocht nog best onder de mensen komen. Zo ook mooie A Rosalie, ‘t zou toch niet waar zijn… neen hoor zij bracht twee zwarte bokken van Adel en dus een beetje in de lijn mijner verwachting. Al kan ik me best inbeelden dat Ghijs dit veel liever iets anders had gezien. Toch was er ne rappe mij weer voor geweest en ééntje was er al weg om Joshua gezelschap te gaan houden. Geen erg, een soortgelijk verhaal is aan GR2 gebonden en bracht mij geen windeieren, mogelijks kan het nog eens. Met andere woorden een zeer mooi bokje, waar ikzelf al vlug een akkoord over had met den eigenaar en zo zal “A Ulstar” naar Varendonk komen. Verder viel op dat A Tygo enkele mooie luxe lammetjes had voortgebracht. Hijzelf werd uitgehaald en bleek zeer klein te zijn gebleven maar heel correct De bonte leghorns leken ons zo lekker dat enkele dozijn eieren mee vertrokken richting Erembodegem om uit te broeden en op te fokken. Binnen in de woonkamer mochten wij het nog even gezellig maken met een welkome versnapering, maar de grote klok tegen de muur was onverbiddelijk We moesten door en tijdlang reden we vervaarlijk dicht tegen de rand van een brede waterweg, bij de minste aarzeling zou het zwemmen worden, maar de Chris stuurde zijn trouwe ros onvervaard richting de familie Van Eck. |
Jaap Van Eck - De Wachthoeve
|
Lydia, Jaap en zoon Niels hadden er blijkbaar spic in dat de Belgen even langskwamen en we werden ontvangen als koningen, wat aten we lekker!!!
Zeer mooi wonen daar op de Wachthoeve te Leerbroek in een huisje met een zeer apart karakter en eigen smaakvolle stijl. Zo heeft Jaap het toch maar mooi getroffen met een toffe zoon en immer positief kwetterende lieve Lydia. In het mooi kokette geitenstalletje kleurde het echt alle kanten op en over diversiteit gesproken, dan kon dit echt wel tellen. Zo sprongen dadelijk een zeer mooi cammelgeitje en bokje een iets of wat chocoladeachtig bokje en een bijna witje al dadelijk in onze ogen. Het verlies van de mooie Edelweis had bij de eigenaren sporen nagelaten en ook al werden kosten nog moeite gespaard het heeft niet mogen zijn, het nog aanwezige hartezeer was tot binnen in ons voelbaar. Haar twee dochtertjes uit Koen vd Wolfhaag werden met de papfles grootgebracht, hopelijk groeien ze toch nog verder mooi uit. Er werden 7 geitjes en 9 bokjes geboren uit diverse vaders en zo mochten, Joshua en Koen & Fidel, Floris en Ferdinand uit eigen fokkerij aan de slag. Een mooi bruinstippelbokje uit Angel vd Wachthoeve kon meerderen onder ons zeer bekoren. Twee Edelweis halfzusjes uit Floris toonden flink wat kwaliteit maar waren toch Oh zo wit dachten wij, doch voor de eigenaren en kleurliefhebbers geen enkel probleem en liefdevol werden zij ons voorgesteld. Bij Fresia liepen twee bokjes die zij nog maar pas had, vader Floris kan gerust zijn die twee komen er wel de degelijkheid kon je nu al opmerken. Pluimvee was hier ook in alle vormen en maten te bewonderen en trots liet Niels ons hiermee kennis maken, ook hier meer passie dan hobby voelde je meteen. Cochin, Hollands, Sabelpootkriel en natuurlijk Leghorn Bont, weer werden alle mogelijke doosjes gezocht en gevonden om ook hier weer eieren te bemachtigen en de grens over te smokkelen. Een gouden regel ook hier net zoals bij de geitjes, kleur combineren aan kwaliteit en iets nieuws creëren. Tegelijk kregen we ook wat tips mee en zo blijken de leghorns niet eetbaar tenzij je ze twaalf uur kookt en als geitjes niet meer in de stal willen blijven….kan je ze misschien eens afmesten… |
Adriaan Groeneveld - Het groene Weitje (Niet thuis)
Ondertussen had ons het jammerlijke nieuws bereikt dat Adriaan was opgeroepen om te werken en ons daardoor niet kon ontvangen op het “Groene Weitje” in Poederoyen. Van een domper gesproken, ikzelf had hier en menigeen met mij, zo naar uitgekeken en vooral om met den man in de babbel te gaan. Zeker dat in dit lichaam en geest menig geiten encyclopedie verborgen zit en leergierig als we zijn stelen we graag met trots.
Kees Van Nispen - De Barbadoshoeve
|
Oudenbosch op de “Barbadoshoeve” daar moesten we wezen voor onze laatste afspraak, onderweg werd er wat aan den weg getimmerd en Kees wilde ons absoluut verwelkomen op zijn “domein” zo graag zelfs dat hij ons maar liefst 60Km tegemoet kwam rijden, hoe diep zit dan de overgave. Wederom reden wij als laatsten en bij momenten had ik het gevoelen, dat het zeer flink vooruit ging en er niks rechtdoor bijwas, 25min later stonden wij aan de voordeur bij Marlies….nu allen naar het rekenmachientje…J….
Jazeker een domein, alles kraaknet zoals Kees er trouwens zelf ook altijd strak gestreken voorkomt, ik vermoed dat hij zo nu en dan toch de vuile broek aanmoet om dit alles zo te houden…of hij heeft een team achter zich.. In het geitenstalletje viel ons als eerste en met voorsprong de mooi in conditie staande Elinoir op, wat een fantastisch prachtige Adel dochter. Joshua had bij haar een bokje en een geitje nagelaten en Geert B. ging hier ook dadelijk en resoluut voor, zeker toen dit kleine ding éénmaal buiten nog eens de vrome ging uithangen en zo liet zien wat hij allemaal in de mars had. Halloween stond aan den andere kant mooi te zijn en had bij haar, twee geitjes en een bokje van Felix, vier mooi zwarte en zeer luxueuze diertjes. Oude Mel 77 “uit de Dumortier fokkerij” die moeder 72 en grootmoeder 65 alle eer bewijst door er blijvend jeugdig en sterk aansprekend voor te komen, had een bokje en geitje van Joshua bij zich lopen. De iets jongere Brunella (zonde toch van dat kromme staartje) bracht drie bokjes van Joshua, het snittigste van dit stelletje zal ook zijn weg gaan vinden naar de “Keppeblomme” bij mijne bokkenvriend Dirk Dumeez. Prachtige Celissa, een 77*Loekie dochter, bracht jammer genoeg ook één bok waardoor alles ..“te”. Na wederom als koningen, te zijn verwend met gezelligheid, spijs en drank was het de hoogste tijd om huiswaarts te keren en ook al waren we al in de buurt van de grens gekomen, toch nog een eindje te rijden. |
Tenslotte...
Wat was dit weer een enorm fijne ervaring en zeker één van de hoogtepunten uit ons jaar 2019.
Zeer graag bedank ik nog alle mensen die ons zo hartverwarmend wisten te ontvangen, de Geert en Ann om dit wederom prachtig foutloos te organiseren, de Chris om te rijden, de BDO voor het diner, vader Johan om BDO van zuurstof te blijven voorzien en al mijn meegereisde vrienden en vriendinnen voor de gezelligheid en warmte.
Zeer graag bedank ik nog alle mensen die ons zo hartverwarmend wisten te ontvangen, de Geert en Ann om dit wederom prachtig foutloos te organiseren, de Chris om te rijden, de BDO voor het diner, vader Johan om BDO van zuurstof te blijven voorzien en al mijn meegereisde vrienden en vriendinnen voor de gezelligheid en warmte.
